Korkmak veya korkmamak, işte bütün mesele bu
Oynanış'a getirilen yenilikler bu kadarla sınırlı değil. Sabit kamera açısının egemen olduğu seride artık istediğimiz gibi yönlendirebilidiğimiz, 360 derece dönebilen, kısacası bir üçüncü kişi kamerasının Silent Hill'a aktarılmış hali mevcut. Başarılı bir seçim olan bu değişim ile birlikte oyuna ve karaktere olan hakimiyetimiz daha da artmış diyebilirim. Bunun yanında, yine diğer Silent Hill'lara nazaran daha hızlı işleyen ve kullanımı kolay bir menü sistemi uygun görülmüş. Silahlar ve diğer eşyalar için iki ayrı ekrana sahip olan bu menü, benim her zaman yakındığım o 'oyunu durdur, ekran kararsın, silahı seç, kapat, ekran kararsın..' hantallığını ortadan kaldırmış ve çokta hoş durmuş açıkçası. Alışık olduğumuz harita sisteminde ise büyük bir değişim yok. Bu konudaki tek yenilik, Alex'in gitmesi gereken yerleri de çoğu zaman işaretlemesi ve haritadaki kilit noktalara belli şekiller çizerek hatırlatmalar eklemesi.
Korkunun ıslak yüzü Toluca Lake'de ilerlerken, Alex ve Elle
Rüya
Her ne kadar bir rüya gibi gelse de, Alex'in zar zor alıştığı Silent Hill dünyasında az da olsa insanlarla karşılaşıyoruz. Bu karşılaşmalarda ise, yine Silent Hill'da ilk olarak, konuşma sırasında söyleyeceklerimizi kısıtlı olsa da seçiyoruz. Hikayede önemli rol oynayan karakterlerde yaptığımız seçimler ise Homecoming'in beş ayrı sonundan birini oluşturmamızı sağlıyor (Evet, UFO sonu var) Kulağa bir rol yapma oyunu gibi gelmemesi için fazlasıyla sınırlı tutulmuş bir yenilik diyebiliriz. İnsanların yanında, bizim yolumuzu bir şekilde tıkayan bulmacalarımız da tabii ki yine bizimle. Serinin diğer yapımlarına nazaran ne kadar başarılı veya değil söylemek güç ama Homecoming için yeterli bir düzeyde. Saatlerce düşüneminizi gerektirecek zorlukta olmamaları ve aşırı karmaşıklıktan uzak tutulmaları, seriye ilk adım atacak oyuncular için bir hoş geldin hediyesi olarak düşünülebilir. Hikaye boyunca ziyaret edeceğiniz birçok yer ve mekanda en azından bir adet bulmaca ile karşılaşacağınızı söyleyebrilirim. Buradaki en önemli detay ise belirli aralıklarla 'Journal', yani kayıt defterinizi kontrol etmeniz. Gerek hikaye, gerekse bu bulmacalar ile ilgili anahtar noktaları not alan Alex, ilerde emin olun işinize çok yarayacak bilgiler ile dolduruyor.
Başarılı atmosferi, merak uyandıran hikayesi ve türe getirdiği yenilikleri ile her ne kadar serinin en iyilerinden bir olmaya yaklaşsa da, bazı hataları da beraberinde getiriyor. Bir konsol çevirisi olmasından kaynaklı olacak ki, ekran ayarlarında derinlik söz konusu değil. Oyunun bize sunduğu 'normal/high' seçenekleri dışında ne yazık ki bir şansımız yok. Gerek konsol, gerekse PC versiyonlarında baş gösteren grafiksel ve bazı oyuncuların (ben yaşamasam da) başını ağrıtan ses sorunları da Homecoming'in boynunu büken eksilerden. Beni belki de en çok üzen şey ise oyuna başlarken sunulan zorluk derecelerinde bulmaca için bir seçimin bulunmaması. Silent Hill'ın tekrar oynanabilirliğinin temel taşı olan bu özelliğin Homecoming'de es geçilmesi, ömrünün ne yazık ki tek veya iki içimlik olmasına neden oluyor.
Sizi henüz farketmemiş bir hemşirenin sonu kolay ve ağrısız olacaktır
Son
Double Helix Games, kim ne derse desin Silent Hill'a yakışır bir yapımla karşımıza çıkmış. Türe getirdiği yenilikler ve hikaye işlenişindeki sürekliliği ile ikinci oyunun ardından favori Silent Hill'ım olmayı başardı diyebilirim. Makul sistem ihtiyacını da göz önünde bulundurursak, serinin takipçisi olun ya da olmayın, Homecoming çok doğru bir seçim olacaktır. Alex'in hikayesi eminim ki hepinizi çok şaşırtacak. Herkese iyi oyunlar.