meltem

Dünya çapında 2 milyon adet satış yapma başarısına ulaşan S.T.A.L.K.E.R: Shadows of Chernobyl, geçtiğimiz sene piyasaya sürülmüş ve oyun dünyasına farklı bir tarihi olayın gölgesinde şekillenen bir evren sunmuştu. Stalker, 1986 senesinde Çernobil’de yaşanan nükleer facianın kalıntılarının yıllarca artarak devam ettiği bir hikâye sunuyordu ve biz de böylesi kargaşa ve ölümün kol gezdiği bir dünyada hayatta kalmaya çalışan bir askeri oynuyorduk.

Oyunun özgün senaryosu ve özgür oynanabilirliği, bir FPS için beklenmedik bir gelişmeydi. Çünkü oyunun devasa haritasında çoğunlukla hareketlerinizde serbesttiniz. İster bir grupla beraber çalışır, ister çalışmaz; ister boş boş dolanır, ister ana görevleri yapabilirdiniz.

Derken Stalker bir anda popülerleşti ve başarılı bir satış sonucuna ulaştı. Tabii bu da yapımcılara ikinci bir oyun yayınlama fırsatı sunmuş oldu. Her ne kadar S.T.A.L.K.E.R: Clear Sky, ikinci oyun olsa da konu olarak ilk oyunun öncesinde geçiyor ve başka bir karakteri ele alıyor.

Oyunda, Çernobil’den sonraki etkileri ve rasgele oluşan anomalileri araştırmak için görevlendirilen bir grup bilim adamına öncülük eden bir askeri oynuyorsunuz. Grubunuzla dolaşırken bir anda karşılaştığınız patlamanın etkisiyle tüm bilim adamları ölüyor ve siz de gözünüzü Clear Sky adlı bir örgütün içinde açıyorsunuz. Onların da amaçları farklı değil. Araştırmalar yapmak ve bu duruma son verebilmek. Bu süreçte de sizden istenen görevleri yapmak ve hayatta kalmak zorundasınız. Tabii hikâye bu kadar basit ve sığ değil, oyunda ilerledikçe birçok kafa karıştırıcı olaylar gelişiyor ve hatta ilk oyundaki isimlerle karşı karşıya geliyorsunuz.

Stalker dünyasında ise hayatta kalmak hiç kolay değil. Bir kere oyunda birden çok grup var ve hepsi kendi arasında çatışma halinde olabiliyor. Gruplara katılma gibi bir zorunluluğunuz yok; fakat tek başınıza yol almak inanın daha zor.

Dolayısıyla bir gruba girdiğinizde onların ek görevlerini ve ihtiyaçlarını da yerine getirmeniz gerekiyor; ancak onlardan silah, araç gereç temin edebilme ve hatta destek güç çağırabilme gibi avantajlara da sahip olmuş oluyorsunuz. Bir gruba katılıp onların işlerini yaptığınız müddetçe de aralarındaki prestijiniz artıyor.

Bu süreçte ilk oyunda eski mekânları ve eski yüzleri de görebiliyoruz ve oyunun ana hikâyesinde ilerleyebileceğimiz gibi yine serbestçe takılıp yepyeni yerler ve içerikler bulmamız mümkün.

Clear Sky’da maalesef yine tabana kuvvet gerekiyor. Devasa haritada kullanabileceğiniz bir araç bulunmamakta. Bu nedenle gideceğiniz yerlere yürüyerek gidiyorsunuz. Fakat bu sefer bölgeler içinde gitmek istediğiniz yere anında götüren rehberler bulunuyor. Oyundaki değişik bölgelere geçerken de bir yükleme ekranı ile karşılaşıyorsunuz. Eh, bu kadar büyük bir haritayı tek seferde dolaşmak fazla bir istek olurdu.

Oyuna eklenen güzel bir özellik daha ise gruplar arasında savaşlar. Bir anda iki grup arasındaki savaşın içinde kalabiliyorsunuz. Yani işler, siz dahil olmasanız dahi, sizin dışınızda gelişebiliyor ve bu da size “gerçek” bir dünya atmosferi veriyor. Oyunun en önemli noktası da bu zaten. Üstün gerçekçiliği ve atmosferi. Daha ilk görevden, oyunun sonuna kadar sanki bir oyun aşamasında değil de gerçek bir dünyada yol alıyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz. Çünkü çevre tasarımı, detaylar ve fiziksel ayarlamalar son derece şahane. Bu teknik detayları yazının sonunda daha da vurgulayacağız; ancak oyundaki özgürlük ve yaşayan çevre özellikleri Stalker’ı başarılı bir oyun yapan en önemli noktalardan.

Oyundaki her türlü gelişmeyi, görevi ve benzeri şeyleri yine kişisel bilgisayarınız olan PDA’nizden takip edebiliyorsunuz. Görevlerde neyi, nerede yapmanız gerektiğini de bu şekilde daha net anlayabiliyorsunuz. Fakat ıssız ve ürkütücü bu dünyada bir tek PDA ile sağ çıkamazsınız. Clear Sky ilk oyuna göre daha zorlaştırılmış. İlk oyunda rahatlıkla yapabileceğiniz birçok unsuru, bu sefer yapabilmeniz bir hayli zor.