meltem

Kohan: Immortal Sovereigns - İnceleme

Bir çok RTS'DE stratejiyi ortadan kaldırıp, olayı; faresini en hızlı kullanıp en çok askeri üreten kazanır haline getiren yönler mevcuttu.

Bir çok gerçek zamanlı stratejide işin suyunu çıkartan, stratejiyi ortadan kaldırıp, olayı; faresini en hızlı kullanıp en çok askeri üreten kazanır haline getiren yönler mevcuttu. Bu nedenle gerçek zamanlı strateji oyunları gerçek anlamda "STRATEJİ" seven kişiler tarafından fazla tutulmamaya başlanmıştı. Bu kişiler sıra tabanlı strateji oyunlarını tercih ediyorlardı. Kohan: Immortal Sovereigns oyunu da bir RTS oyunu ancak en çok asker üretenin değil, aynen sıra tabanlı stratejilerde olduğu gibi stratejisi, ordularının dizilişi en iyi olanın, gerektiğinde geri çekilmeyi bilenin kazandığı bir oyun...
Oyunda çok büyük yenilikler bulunmamakla birlikte, oynanış tarzı açısından güzel sayılabilecek farklar bulunuyor. Bu oyun bana fantastik konusu ve her ordunun illa bir kaptan veya kahramanla yönetilmesi ve içerdiği RPG öğeleri açısından Heroes of Might and Magic serisini, askerlerin çizimleri harita ve binalarla olan orantısız boyutları, ve müziğiyle de War Craft serisini anımsatıyor.
Konuya göre, yüce yaratıcı ölümsüz Kohan Irkını, Khaldun adlı dünyayı yönetsinler diye yaratmıştır. Bu ırkın üyeleri asla gerçekten ölmezler ve ruhları birer madalyonun içerisinde saklı tutulur ve birisi bu madalyonu bulduğunda onları tekrar "uyandırabilir". Kohan ırkı birçok tufan sonrası yok olma noktasına gelmiştir ve en son gerçekleşen tufandan sonra Khaldun "Gölge (Shadow)" güçlerinin yönetimine geçmiştir. Khaldun'da Kohan ırkından kalan elit bir tabaka ve değişik görüşleri olan, milliyetçi veya monarşist ırklar da bulunmaktadır. Bu ırkların arasında Ceyah denilen bir ırk da vardır ki bunlar karanlık sihire yakın bir ırktır ve Gölge güçleriyle iş birliği yapmakta oldukları düşünülmektedir. Bu devirde uyandırılmaya çalışılan Kohan kahramanlarından birisi olarak, hem Khaldun'un yönetimini ele geçirmemiz hem de son tufanda kaybettiğimiz hafızamızı yerine getirmemiz gerekmektedir.
Kohan oyununu 2D izometrik görüntü sistemi kullanılıyor ve haritayı belli bir açıdan görüyoruz. Önceden elimizde olan bir kasabayı büyütüp şehir yapabiliyor, kasabamız büyüdükçe yeni bina ve asker tipleri üretebiliyor, çevredeki diğer şehirleri ele geçirebiliyoruz. Yakın çevreye savunma kuleleri kurabiliyoruz. Bu kuleler görüş menzillerine giren düşmana asker yolluyor. Kohan'da askerlerimizi en fazla 6+1 kişiden oluşan bölükler halinde kurabiliyoruz, 4 tane ön ünite, bunlar okçu, piyade veya süvari olabiliyor (Bu üniteler ırktan ırka veya teknolojimize göre çeşitleniyor), 2 tane destek ünitesi, ön sırada kullanabildiklerimize ek olarak ırka özel büyücülerden oluşabiliyor. 1 adamsa eğer biz bir Kohan Kahramanı olarak atamadıysak sıradan bir komutan olarak başa geçiyor. Kohan kahramanlarının normal komutanlardan çok büyük farklılıkları oluyor, çok türlü tılsımlara sahipler ve diğer ünitelere kıyasla daha hızlı deneyim kazanabiliyorlar. Bir çoğu oyunda olduğu gibi bu oyunda bütün binalar asker üretmeğe yaramıyor, bütün askerler aynı ikona tıklandıktan sonra seçiliyor. Ayrıca askerler de seri üretimden çıkar gibi değil teker "hayatlarını" alarak diriliyorlar. Ayrıca bütün komutanları bölüğünü koordine etme veya direkt çatışmaya girme yolunda yönlendirebiliyoruz. Bir komutan bölüğüne moral veriyor, eğer komutan ölürse bölüğün morali düşüyor. Çoğu oyundan farklı bir özellik olarak eğer bir bölükte sadece bir tane bile askeri ölmeden "dost topraklara" kaçırabilirsek bölükteki bütün askerler, Kohan kahramanı hariç olarak yeniden diriliyorlar. Kohan Kahramanlarını diriltmek için madalyonundan yeniden uyandırmak (Yani para harcamak) gerekiyor. Ve ölen bir Kohan bütün deneyimini kaybedip sıfırdan başlamak zorunda kalıyor. Senaryolar boyunca deneyimlerini ve buna bağlı yeteneklerini yanlarında dolaştırdıklarını belirmek isterim.


Askerlerimizi değişik dizilişlerle hareket ettirebiliyoruz, her bölük kendi içinde saldırıya veya savunmaya yönelik dizilebiliyorlar, bu dizilişler bölüklerin haritadaki hızından, çatışmanın ilk anındaki etkinliklerine kadar her şeyi etkiliyor. Bölükleri de topluca seçip bu dizilişleri daha büyük ölçüde uygulatabiliyoruz.
Görsel yönden oldukça başarılı olan Kohan'da sabit olarak 16bit renk ve 1024x768 çözünürlük kullanılıyor. İstisnasız bütün çizimler çok kaliteli, bütün ünitelerin ayrıntıları seçilebiliyor, büyü anlarında ortaya çıkan renk çeşitlilikleri çok nefis ve sistemi kesinlikle yormuyor. Diyebilirim ki bugüne kadar 2D izometrik oyunlarda gördüğüm en güzel görüntülerden birisine sahip bu oyun. Genel olarak renklerin seçimi ve askerlerin haritaya uyumu War Craft 2 oyununu andırıyor, ve gerçekten çok güzel. Negatif bir yön göremedim doğrusu.
Kohan'ın sesleri de çok başarılı, bütün askerler emirlerinize çok kaliteli bir kayıtla tepki veriyor ancak çeşit olarak fazla tepki tipi yok, kısa aralıklarılar aynı sesler biraz sıkıcı olabiliyor. Müziklerse tek kelimeyle harika; konuya ve fanteziye çok uyumlu seçilmiş. Nedense bu oyunun müziği de bana War Craft 2'yi hatırlattı. (War Craft 3 çıksa da oynasak ya
Kontroller gayet alışıldık kontroller, ancak askerleri bir yerden bir yere yollamak konusunda biraz sıkıcılık var, hareket etmelerini istiyorsak illa ki hareket etmeleri gerektiğini belirten ikona basmamız gerekiyor. Bunun dışında bütün strateji oyunlarında olduğu gibi klavye kısa yolları ve fare tuşları ile kontrolleri yapıyoruz. Çok işe yarayan bir kontrolle de zamanı yavaşlatabildiğimiz gibi 16 katına kadar hızlandırabiliyor olmamız...
Ne yazık ki düşmanın zekası pek güçlü değil, oyunu zorlaştırmak bir çok oyunda olduğu gibi düşmanın zekasını arttırmıyor sadece sizi kısıtlarken ona bolluk veriyor. (Age of Empires serisindeki rezillikleri hatırlatmak isterim...). Düşmanda zeka namına görebildiğim tek şey kaçmaları gerektiği zaman kaçmasını bilmeleri. Bir senaryoda eğer kendinize çok iyi bir savaş taktiği edinmeyi başardıysanız, çoğu rakibi aynı şekilde yenebiliyorsunuz. Ancak yine de senaryodan senaryoya yeni bir strateji kurmanız gerekiyor ve bu oyunu diğer RTS'lerden farklı kılıyor.
Oyundaki negatif yönlerden birisi de tek kişilik oyunlarda senaryoların çok kısa sürede bitmesi, hatta oyunu yapanlar da bunun farkında olsalar ki, senaryoyu kazandığınızda, bir seçenekle oyuna o haritada devam edip kursağınızda kalan hevesinizi tatmin etmenize birazcık yardımcı olmaya çalışmışlar.
Bu oyunda sekiz kişiye kadar çok oyuncu desteği de bulunuyor. Bu da oyunun çok oyunculu modda bir diğer artısı.
Sonuç olarak Kohan, bir RTS'ye sıra tabanlı oyunlarda olduğu gibi gerçekten "stratejik" bir hava eklemiş. Görsel yönden çok zengin ve strateji oyunu severler için iyi bir oyun alternatifi oluşturuyor.