“Gelin yavrucuklarım, oturun şöyle yaşlı kemiklerini şömine başında ısıtmaya çalışan dedenizin yanına. Size bir hikaye anlatacağım:

Bir varmış, bir yokmuş; bundan çok çok uzun yıllar önce, insanların barış içinde yaşadığı topraklarda kötülük dolu bir geçit açılmış ve o geçitten şeytanlar fırlayıvermiş; fırladıkları gibi de karşılarına çıkan herkesi keskin pençeleri ile öldürmüşler. Tam da insanların umutlarını kaybettikleri anda, üzerinden ateş çıkan janjanlı kılıcı ile insan ırkının kralı gelmiş ve bütün şeytanları geldikleri geçitten geri püskürtmüş. Bir daha gelmemeleri için de geçidi kutsal ateş ile mühürlemiş. O ateş yandığı sürece topraklar güvende olacakmış. Ama bir gün tapınağa hırsızın biri girmiş ve ateşi söndürmüş, geçit açılmış, şeytanlar yine gelip ortalığı yerle bir etmiş...

Ne gülüyorsunuz ufak zibidiler! Şurada bir hikaye anlatıp “bilge dede” tribine girmeye çalışıyordum, onu da mundar ettiniz. Gidin, bilgisayar oynayın eşek sıpaları!”
Dedemizin hikayesine bir - iki ek yapalım: Tapınak şeytanlar tarafından istila edildikten sonra, kahramanımız Targon yardım için koşarken köprü yıkılıyor ve aşağıya düşüyor. Kendine geldiğindeyse kontrolü biz ele alıyoruz. Oyuna başlar başlamaz etrafımızdan hiç ayrılmayan, Faerie Elf tarzındaki minik perimiz ile tanışıyoruz. Bu ufak yardımcımız mouse imleci görevi görmenin yanı sıra yere değerli bir eşya düştüğünde bizi uyarıyor, karanlık yerleri aydınlatıyor ve gereksiz esprileriyle insanı zıvanadan çıkarıyor.

Oyunda bir - iki adım ilerledikten sonra yere yığılmış, yaralı bir dostumuzdan oyundaki en önemli görevimizi alıyoruz: Meğerse geçidi kapalı tutmak için kutsal ateşten daha etkili bir eşya varmış; Hand of God. Ramus adındaki biri yıllardır bu eşyayı arıyormuş ve eğer onu bulursak bize yardım edebilirmiş. Biz de görev aşkı ile Hand of God’ı bulmayı garanti ederek maceraya başlıyoruz.

Oyunun oynanışı Diablo serisi ile tamamen aynı. Mouse ile karakterimizi ilerletip öldürmek istediğimiz düşmanın üzerine tıklıyoruz. Bu süreçte kamerayı sağa - sola çevirerek gittiğimiz yeri daha iyi görebiliriz ama ne yazık ki başka bir ayar yapamadığımız için zemine çok yakın oynuyoruz ve bu da görüş alanımızı kısıtlıyor. Mesela, gücümüz azalınca güvenli bir yere hızla kaçmaya çalışıyoruz ama önümüzü net göremediğiniz için bir anda kendimizi Goblinlerle dolu bir köyün içinde buluyoruz. Bu yüzden hareket ederken çok dikkatli olmanız gerekiyor.

Karakterin kontrolüyse gayet basit. Mouse’un üç tuşunu kullanarak en önemli büyülerinizi ya da saldırılarınızı yapabilirsiniz. Ancak oyunda seviye atladıkça karakterimize yeni özellikler ekleyebiliyoruz ve bu da oyunu üç tuşla oynamayı zorlaştırıyor. Bunu kolaylaştırmak içinse -aynen WoW’da olduğu gibi- özelliklerimizi 1’den 9’a kadar olan rakam tuşlarına atayabiliyoruz. Diyelim ki büyücüyüz ve sadece saldırı özelliğinin üzerine tıkladık. Böylece bütün büyülerimiz karşımıza geliyor. Bizim için en önemlisi ne; Fireball! Minik perimizi Fireball resminin üzerine getirelim ve 1’e basalım. Evet, artık her 1’e basışımızda Fireball atacağız. Aynı işlemi diğer büyüler ve savaş yetenekleri için de yapabiliriz.

Öldürdüğümüz hemen hemen her yaratıktan bir şeyler düşüyor. Diablo’daki gibi “Alt” tuşuna basarak etrafa saçılan ganimetleri görebiliriz ama buna rağmen gözümüzden bir şey kaçarsa minik perimiz bizi uyarıyor ve elimizdekinden daha iyi bir silahın düştüğünü söylüyor. Bazı yerlerde ise zaman zaman bir pırıltı görebilirsiniz. Mouse’u bu pırıltının üzerine getirdiğinizde “Hidden Loot” yazacak ve bir kez tıkladığınızda bir eşya düşecek. (Bu da size ipucu olsun.) Beyaz renkli eşyalar pek bir işe yaramıyor, ismi mavi yazılmış olanlarsa -aşina olduğumuz üzere- büyülü eşyalara karşılık geliyor ve karakterimize bazı özellikler kazandırıyor. Üçüncü bir tür olarak da Diablo’daki gibi altın renkli epik eşyalar var.

Topladığınız eşyaları kullanmak için iki şart koşuluyor: Birincisi, karakter sınıfınız aldığınız silahı ya da zırhı kullanmaya uygun olmalı; ikincisi, karakteriniz gereken seviyeye ulaşmış olmalı. (Bu arada topladığınız eşyaları tacirlere satarak oyun boyunca daha çok işinize yarayacak sağlık ve mana iksirlerinden alabilirsiniz.)

Oyunun ilginç noktalarından biri, iki sınıf birden seçmek zorunda olmamız. Sağ alttaki yetenek ağacı düğmesine bastığımızda açılan pencereden karakterimizin gideceği beş yoldan birini seçiyoruz. Seçenekler arasında Path of the Warrior, Villain, Magic, Wilderness ve Faith yer alıyor. İki sınıftan birini seçtiğimizde karakter yaratılıyor ve bize bir sıfat veriliyor. (Örneğin Path of Wilderness ve Magic seçerseniz karakteriniz Arcana Archer olarak isimlendiriliyor.)

Legend: Hand of God, üç sene önce piyasaya çıksaydı daha popüler olabilirdi belki ama şu haliyle, sanki oyun yapımından anlayan üç - beş arkadaşın bir araya gelerek “Hadi, şeytanların dünyayı istila ettiği izometrik bir RPG yapalım!” deyip yaptıkları bir oyun izlenimi veriyor. Oyunun senaryosunun, oynanışının ve mekaniğinin fazlasıyla Diablo’ya benzemesi çok rahatsız edici. Oyunu kötülemek istemiyorum ama insanların Diablo III’ü beklediği bir dönemde pek de tatmin edici bir yapım değil. Öte yandan piyasada bu tarz RPG oyunlarının az olduğunu göz önüne alarak Diablo III gelene oyalanabileceğiniz bir oyun olduğunu da söyleyebilirim. (Dede uyudu, kafaya baston yemeden sessiz sedasız uzaklaşalım…)