meltem

Arcade oyunlarının zamanımızı hoş geçirmemiz için yaratılmış olması beni hiç rahatsız etmiyor. Bir süre oynayıp can sıkıntısı atmak için birebirler, kabul. İster platform oyunu olsun, isterse de yarış; oynanış açısından olay iyi işlenirse, her seferinde eğlenme imkanı bulabilirsiniz. Peki, arcade oyunlarını özellikli kılan şeyler nelerdir? Tabii ki oyunun hızlı, akıcı ve ne kadar basit olursa olsun zevkli olması. Eğer bu üçü arcade türde olduğu iddia edilen bir oyunda yer alıyorsa, o oyun hiç değilse bile vakit ayrılasıdır; ama saydıklarımın hiçbiri yoksa, buna kısaca WWII Tank Commander denebilir (uzun mu oldu? hiç fark etmez).



Genel olarak Call of Duty’de tank kullanarak oynadığınız bölümlerin başlı başına bir oyun olarak önümüze sunulmasından ibaret WWII Tank Commander. Oyunumuz İkinci Dünya Savaşı sırasında geçiyor ve kontrolümüzde de Amerikan ordusuna ait M4 Sherman model bir tank bulunuyor. Her bölümün başında verilen çeşitli görevler ile Alman tanklarına ve askerlerine karşı mücadele ediyorsunuz. Yalnız oyun size bu hissi verme hususunda çok başarılı değil. Çizgisel yapıda hazırlanmış haritalarda ilerledikçe altınızdaki tankla hareket ederek etraftaki düşman güçlerini vurma imkanınız var. Görevlerin tamamı oyunun geneline hakim tek bir konuya odaklanmak yerine bölümden bölüme değişim göstererek ya düşman tanklarını ortadan kaldırmaya, ya da bir yerden bir yere giderken bize saldıranları yok etmeye dayalı; yalnız bu bir eksi değil, WW2 konulu oyunların çoğu bu yapıyı kullanıyor zaten.

Oyun az önce de söylediğim gibi aşırı çizgisel. Hatta bu çizgisellik sizi öylesine rahatsız ediyor ki, tankı yönlendirirken bile bir yere çakılı olduğunuzu hissediyorsunuz. Bu bakımdan WWII Tank Commander’ı birkaç sene önce piyasaya çıkan Beach Head adlı oyuna benzetmek istiyorum; Tank Commander’ı oynarken ilk aklıma gelen alternatif oyun açıkçası buydu. Bilmeyenler ya da hatırlamayanlar için Beach Head’i kumsalın kenarında siper almış bir askeri kontrol ederek denizden gelen her türlü düşmanı yok etmeye çalıştığımız bir oyun olarak tanımlayalım. İşte, Tank Commander da Beach Head’in sabit olmadığımız versiyonu (çok lakayıt bir adamımdır).

WWII Tank Commander, ismindeki ağırlığın getirisi olması muhtemel derin oyun yapısını sunamıyor; halbuki bu isimle gerçekten harika bir tank simülasyonu yaratılabilirdi, yapımcılar bu adı resmen harcamışlar. Yaptığımız tek şey etrafta dolaşıp düşman tanklarını ve askerlerini vurmak. Bunun için iki farklı alternatifimiz bulunuyor. İlki makineli silah, ikincisi ise bildiğimiz nispeten uzun menzilli tank top mermisi. İkisini de farenin tuşları ile kontrol ediyorsunuz. Makineli silahımızın sonsuz mermisi bulunuyor; topta ise endişe etmenizi gerektirmeyecek kadar bol mermiyi elde edebiliyorsunuz. Lakin burada da bir noksanlık ortaya çıkıyor maalesef. O da top namlusunun refresh süresinin anormal derecede kısa olması. Ateşledikten yaklaşık üç saniye sonra ikinci mermiyi gönderme imkanınız var. Bu özellik oyunun ince eksileri arasına alınabilir; ama diğer kusurları yanında göz ardı edilebilecek düzeyde. Düşman tanklarını yok ettikçe gerilerinde, duruma göre ya sağlık paketi, ya top mermisi; ya da her ikisinden birden bırakarak ortadan kayboluyorlar. Hasar aldıkça sağlık paketlerini toplayarak sağlığınızı yerine getirebiliyorsunuz; oyun bu özelliğiyle beraber adeta bir “FPS – Shoot’em up” melezine dönüşüyor. Ayrıca kamera açıları arasında geçiş yaparak iki farklı görüş moduna sahip olabiliyorsunuz; bu noktada da oyunun TPS özelliği ortaya çıkıyor.



Teknik olarak gerçek bir M4 Sherman’ın özelliklerine baktığımızda ağırlığının 32 ton, hızınınsa saatte 29 mil olduğunu görüyoruz. Hız konusunda kesin bir ölçüm yapmış değilim; fakat oyundaki tankın 32 kilodan bile hafif olduğuna bahse girebilirim. Araç dinamikleri olması gerektiği gibi değil; en azından sadece tank ve sadece tek bir model üzerine kurulmuş bir oyunda böylesi detaylara dikkat edilmesi gerektiğini düşünüyorum. Çok rahatsız edici ve kontrolü zorlaştıran bu özelliği özellikle kayaların üzerinde gitmeyi denediğinizde rahatlıkla görebiliyorsunuz. Tank modelinin yerle birleştiği yüzün dört kenarında adeta birer hava yastığı varmışçasına yalpalayarak hareket etmesi, sizin engebeli bir yolla karşılaştığınızda sıkıntıya düşmenize neden olabilir. Onun dışındaysa top mermisini ateşlediğinizde tankın sarsılması hissi inandırıcı.

Oyunda yalnızca single player modu yer alıyor. Bu yüzden oyunu azmedip bitirdiğinizde tekrar oynamak dışında yapabileceğiniz hiçbir şey yok; tabi bunun için de apayrı bir sabır lazım. Oysa ki böylesi bir oyuna en azından deathmatch tarzında bir multiplayer mod çok hoş olurdu. Grafiksel açıdan oyunun ekstra bir özelliği bulunmadığını, hatta en dişe dokunur patlama efektleri dışında bütün kaplama ve dokuların çok eski olduğunu da belirtelim. Kamera açılarındaki sorun, eğimli bir bölgeye geldiğinizde kendini iyiden iyiye belli ediyor; bir süre sonra düzlüğe inseniz de kamera sıklıkla yamulmuş vaziyette kalıyor. Bunu düzeltmek için kamera açısını değiştirmeniz lazım. Sesler ve müzikler de pek heyecan verici değil ne yazık ki.

“Şimdiye kadar çıkan bütün WW2 konulu oyunları oynadım; bir tank sürmek eksik kalmıştı, tam oluversin bari” diyorsanız, en yakın sağlık kuruluşuna koşmanızı öneririm. Bu oyunun size eğlence adına sunabileceği hiçbir şey bulunmuyor. Ağır ve durağan oyun yapısı ise oyunun tanklar üzerine kurulu olmasından kaynaklanan başlı başına bir dezavantaj. Sistem ömrü çok kısa olan WWII Tank Commander ödeyeceğiniz parayı hiçbir şekilde hak etmeyen bir oyun; bununla sadece zamanınızı ziyan edebilirsiniz.