Life ile başlamıştır. En azından benim bu alandaki ilk göz ağrım Half Life oldu diyebilirim. Çocukken internet kafelere gider mahalleden arkadaşlarla saatlerce HL kapışırdık. Kafe çıkışında da ben seni şöyle vurdum, bir vurdum üçünüzü birden aldım, şöyle oynadım, böyle oynadım bir muhabbet sarar giderdi. Sonraları ise HL yapımcıları hayatımıza Counter Strike adında online oynanabilen bir fps daha soktular. Bu sefer takım halinde savaşıyorduk ve öyle saçma silahlarımızda yoktu. Üstelik HL’a göre çok daha kolay ölüyorduk. Nitekim bu sefer CS muhabbetleri dönmeye başladı. Hatta kafeye gitmeden önce mahallede adam alıştığımızı bile hatırlarım. Adeta basit bir CS maçını milli bir meseleye çevirirdik. Şimdi bu durum böylemi bilmiyorum ama tahmin ediyorum ki pek değişen bir şey olmamıştır. Ara sıra kafelere girdiğimde küçük çocukların konuşmalarına şöyle bir kulak misafiri oluyorum da diyaloglar bizim zamanımızdan pekte farklı değil “Erhan şişşş oğlum arkanda arkana bak, oraya değil, konteynıra baksana ya… Al işte öldün, sana iki saattir bak diyorum dimi!” Erhan’ında cevabı hazırdır “abi ne yapıyım adamda dördün ikisi var, bende para yok ben ne yapıyım.” Ben genelde böyle sona kalıpta öldüğüm zaman “ abi kaç kere vurdum ya, baksana kaçı kalmış” gelen cevap ise “adamın 100’ü var” ben ise kısık bir sesle “ya ama kanlar çıkmıştı gördüm” burada lafa vuran arkadaş girerdi “oğlum onlar senin kanlarındır, çok pis vurdum seni.” Hey gidi günler be… Kısacası online fps oyunlarının verdiği o zevki hiçbir oyun kolay kolay veremez.
Multiplayer Ateşi Sönmüyor

Tabi ki online oyun ağı HL ve CS ile sınırlı kalmadı. Hayatımıza 2004 yılında Unreal Tournemant 2004 diye bir oyun girdi. Belki HL veya bir CS kadar tutulmadı ama araç kullanabilme seçeneği, değişik silahları geniş haritalarıyla çok iyi bir kitleye hitap etti. Buna rağmen oyunun devamı olarak bir yenisi gelmedi. Günümüze geldiğimizde ise öyle bir çok fps oyunun multiplayer modu olmasına karşın bunlar beklenileni veremedi. Şimdi ise karşımızda multiplayer modu ile bir hayli iddialı olan Section 8 adında bir yapım var. Gelin bakalım bu oyun bize neler vaat ediyor, artıları eksileri nelerdir hep birlikte öğrenelim.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Section 8 multiplayer yani çoklu oyuncu sistemi üzerine kurulmuş bir oyun. Ama her ne kadar çoklu oyuncu sistemi üzerine kurulu olsa da oyunda kısada bir single player modu mevcut.
Az Hikaye Bol Çatışma

Oyuna ilk girdiğimizde, menüde en üst kısımda “Multiplayer Mode” olduğunu görüyoruz. Zaten yukarıda da bahsettiğim gibi oyun çoklu oyuncu sistemine ağırlık vermiş. Hemen aşağısında ise bir “Story Mode” bulunuyor. Bu da bizim single player dediğimiz yani tek kişilik senaryo üzerine kurulu kısmımız oluyor. Buna tıkladığımızda bizi çok hoş bir video karşılıyor. Oyunda ki karakterimiz kendisini binlerce metre yükseklikten aşağı bırakıyor ve paraşütsüz olarak yere muazzam bir iniş gerçekleştiriyor. Tabi ki bu inişi hasarsız atlatmasının yegâne nedeni giyindiği o müthiş zırhı. Yere indikten sonra birkaç artistik hareketle adamları öldürüyor ve sonrasında kontrol bizim ellerimize bırakılıyor. Oyundaki özelliklerimize geçmeden önce bu kısa senaryo modunun konusundan ve işleyişinden biraz bahsedeyim. Section 8’de aslına bakarsanız senaryo adına pek bir şey yok. Yani oyunda bir senaryo işleyişi söz konusu değil. Biz özel bir timde görevli bir askeriz ve bize verilen görevleri yerine getiriyoruz. Oyundaki tek amacımız radarımızda beliren yerlere gidip oraları düşmanlardan temizleyip daha sonra yeni görevler için beklemek. Oyunun ilerleyişi ise dediğim gibi görevler üzerine kurulu. Bizi bir uçaktan aşağıdaki uçsuz bucaksız gezegene indiriyorlar. Daha doğrusu atıyorlar demek daha doğru olur. Sonra bizimle beraber yere inen adamlarla birlikte haritada gösterilen yere gidip orada bize verilen görevleri yerine getiriyoruz. Bu kimi zaman bir bilgisayarı hackleme, kimi zaman bir obje toplama, kimi zaman ise bir şeyler patlatma oluyor. Ama değişmeyen tek şey bu görevleri yapmadan önce o alanda bulunan düşman askerlerini öldürmek zorunda olduğumuz. Aslında single player modu bir bakıma çoklu oyuncu modu gibi olmuş. Tek farkı ise gerçek insanlar yerine bot diye tabir ettiğimiz yapay zekâlı cpu’lara karşı savaşıyor olmamız.
Single player modundaki yapay zekâ hiçte fena değil. Adamlar üzerinize bir mal edasıyla beni öldür diye koşmuyor. Saklanıyorlar, zıplıyorlar bir hayli hareket ediyorlar. Onlar böyle hareket ederken elbette ki bizim yanımızdaki askerlerde boş durmuyorlar. Onlarda gayet etkin bir biçimde adamları öldürüyorlar. Yani bize bir hayli yardımcı oluyorlar diyebilirim. Herhangi bir görevi bitirdiğimizde ise haritadan bize yeni bir bölge ve yeni hedefler gösteriliyor. Bizde oraya koşar adımlarla gidiyoruz. Tabi ki yukarıda bahsettiğim muntazam zırhımızın da bize bir hayli yardımı oluyor. Zırhımızdan bahsetmeden önce bu bölümlerle ilgili eklemek istediğim son şey ise, hemen hemen her görevin sonunda bizi robot, tank, helikopter gibi bir nevi bossların beklediği. Bu bossları hakladıktan sonra görev tam anlamıyla bitmiş oluyor.
Biri Zırhtan mı Bahsetti?

Gelelim sabahtan beri öve öve bir türlü bitiremediğimiz şu zırhımıza. Zırhımız bize oyunda hızlı depar atma, yükseklere zıplama gibi özellikler veriyor. Eğer “shift” tuşuna uzun süre basılı tutarsak fps modundan tps moduna bir geçiş oluyor ve karakterimiz bir hayli hızlı bir biçimde koşuyor. Zaten o dev gibi haritada yavaş yavaş yürüyerek görev yerine gitmemiz bir hayli vaktimizi alırdı. Bu hızlı koşmanın yanında zırhımızda birde jet pack var. Bu sayede kısa metrajlı uçuşlar yapabiliyoruz. Bunların yanında zırhımız bize mavi şeffaf bir kalkan oluşturuyor ve bir süre gelen mermiler bize hasar veremiyor. Eğer yoğun bir ateş altında kalmazsak bu mavi kalkan kendini tekrardan onarıyor. Aşırı hasar aldığında ise kalkan devre dışı kalıyor ve gelen mermiler bizim canımızı götürmeye başlıyor ve bir süre sonrada normal olarak ölüyoruz. Öldüğümüzde ise uçaktan son checkpoint’e bir iniş gerçekleştiriyoruz ve oyuna devam ediyoruz. Oyundaki sağlık sisteminden biraz bahsedecek olursak, bize verilen görevi tamamladığımızda gökten bir cihaz düşüyor ve bu cihazın yanına gidip kalkanımızı şarj edebiliyor ve istersek silahımızı falan değiştirebiliyoruz.
Section 8 “Multiplayer Mode”

Birazda Section 8’in online modundan, yani çoklu oyuncu modundan bahsedelim. Oyunun çoklu moduna girdiğimizde doğal olarak bir servera yani sunucuya bağlanmamız gerekiyor. Daha sonra tarafınızı seçip oyuna başlıyorsunuz. Doğal olarak çatışmanın tam ortasına yine gemiden fırlatılıyorsunuz. Zıplama, depar gibi özellikleriniz yine mevcut durumda. Zaten yukarıda da bahsettiğim üzere multiplayer ve single player modlarının birbirinden pek farkı yok.
Son Sözler

Section 8 grafiksel olarak o kadar da kötü olmasa bile yinede bazı patlama ve hasar modellemeleri çağın çok gerisinde kalmış. Mesela yanı başınıza bir gemi düşüyor fakat dönüp baktığınızda ne bir patlama görüyorsunuz nede düşen şeyin bir gemi olduğunu anlayabiliyorsunuz. Ses ve müzik anlamında ise oyun vasatın bir hayli üzerinde. Yani çatışma sesleri, zırhımızdan çıkan mekanik sesler vs gerçekten güzel olmuş. Uzun lafın kısası eğer eski CS’li günlerin özlemini çekiyorsanız Section 8’i mutlaka oynamanızı tavsiye ederim. Unutmayın… Yaşınız büyüse bile oyun oynamayı bırakmayın… Çünkü herkes oyun oynar!