meltem

Bir gece operasyonu. Lanetli kaleye geri dönüyoruz!

Saat şu anda sabahın ikisi. Eminim çoğunuz sabah işe gitmesi gerektiği için ya uyuyor, ya da uyumak üzeredir. Bir kısmınız da benim gibi hâlâ ayakta ve uyumaya da pek niyetli değil anlaşılan. Yaptığım tarama kadarıyla TV'de güzel bir programa rastlamadım, zaten ayakta olmamın amacı da TV seyretmek değil, sabahtan beri bulduğum her fırsatta oynamaya çalıştığım Wolfenstein RPG'ydi. Uzun süre önce çıkan bu yapım, benim elime henüz geçmiş bulunuyor. Geç oynadığım için hiç de üzüldüğümü söyleyemem, aksine şu zamanda ilaç gibi geldiğini söyleyebilirim. Çılgın Naziler ve ilginç deneylerine bir de iPhone ekranından bakmaya ne dersiniz?

Özlemişim bu toprakları

Bir kez daha efsane ajanımız B.J. Blazkowicz ile yollara düşüyor ve Wolfenstein kalesine gitmeyi amaçlıyoruz. Tabii ki gidince piknik yapmayacağız. Önemli Nazi profesörleri, akla hayale gelmeyecek deneyler yapıyor. "Süper asker" isteğiyle yanıp tutuşan yetkililer, ne olur - ne olmaz diyor ve onların yanında korkunç yaratıkları da toprağın altından çıkartarak diriltiyor. Böylelikle insanüstü düşmanlarımıza merhaba diyoruz. Hepsi bu mu, tabii ki değil. Nazi subayları bir kenara, suikastçı kadınları da unutmamak gerekir. Zaten oyunu bitirdikten sonra bile onları unutmak pek kolay değil, zira diğer askerlere nazaran çok daha güçlüler.

Oyunumuz, isim takısında yer alan "RPG", aklınıza bir Elder Scrolls oynanışı getirmesin. Bunu kısaca RPG öğeleri eklenmiş sıra tabanlı bir FPS oyunu olarak tanımlayabiliriz. Hamleler sırayla yapılıyor ve elinizdekileri tutumlu ve zamanında kullanarak hayatta kalmaya çalışıyorsunuz. Kullanacağımız bir hayli fazla silah var; tabanca, otomatik tüfek minigun, roket atar, keskin nişancı tüfeği gibi. Mermiye gerek duymadığımız anlarda ise, tekme ve yumruklarımızla hamleler yapacağız. Görev yaptıkça seviye atlıyoruz ve başta sağlık barımız olmak üzere, birçok özelliğimizde artışlar gözleniyor.



Ne varsa, eski yöntemlerde var

Wolfenstein RPG'nin ilerleyişi; "düşmanları öldür, anahtarı bul ve kapıyı aç" şeklinde hazırlanmış. Basit, ama özellikle RPG unsurlarının da sayesinde eğlenceli olduğunu söyleyebilirim. Çatışma esnasında defansif gücünüzü artırabilir, düşmanlarınızı korkutarak kaçırabilir veya nişan yeteneğinizi yüksek seviyelere getirebilirsiniz. Bunun için etraftaki raflara, masalara ve kırılması gereken kutulara dikkat edin. Mermi, sağlık çantası, yetenekler ve benzeri özellikler sizi bekliyor. İsterseniz bir resim gördüğünüzde, ona tekme değil de yumruk atın. Resimdeki adamın gözlerini pörtlediğini göreceksiniz. Hiç resim hareket eder mi? Ediyormuş demek ki.

id Software oyunlarında her zaman bir mizahi yön veya farklı bir oyuna göndermeler içeren mesajlar vardır. Bunları Wolfenstein RPG'de de görüyoruz. Örneğin mezarlık bölümü. Tüm mezar taşlarını teker teker okuyun, gülünç mesajlarla karşılaşacaksınız: "Bu adam, Doom RPG oynarken öldü." "Bu adam, bir muz yüzünden öldü." "Bu adam, kasabadaki en hızlı ikinci silahşor olduğu için öldü." "Bu adamın kısa, ama huzurlu bir hayatı olmuştu" gibi mesajlar görebilirsiniz.

Dahası da var. Oyunun bir kısmına kadar bazı yerlerde farklı bir ajanla sürekli karşılaşıyorsunuz ve bilgi alışverişinde bulunuyorsunuz. Son karşılaşmanızda ise artık adamımız Blazkowicz, bu yardım sever ajanın ismini öğrenmek istiyor. O da söylüyor haliyle; "Adım Keen. Commander Keen." Bu isim tanıdık geldi mi? Bilmeyenler için belirtelim: Commander Keen, id Software'ın Wolfenstein 3D'den önce hazırladığı bir platform oyunuydu.

Yanar döner görseller

Grafikler pek bir şey ifade etmiyor, ama şartta değil hani. Eski Doom ve Wolfenstein oyunlarını oynayanlar bilirler. Ekranı ne yöne çevirirseniz, ölü düşmanlar da o yöne doğru yerde dönmeye başlar. İşte o gelenek, bu yeni oyunumuzda da korunmuş. Sesler de efsane oyundan aktarılmış.

Gelelim oyun içinde oyun özelliğine. Etrafı gezinirken, operasyonla alakasız kişilerle karşılaşabiliyorsunuz ve size teklifler sunuyorlar. İsterseniz oyun oynayabilir, isterseniz de bahse tutuşabilirsiniz. Oyun kısmına bakarsak, tavukları görüyoruz. 10 adet tavuğumuz var ve hepsini sırayla karşı platformdaki en yüksek puanın bulunduğu noktaya tekmelemeliyiz. Bahis işlemi ise, "bul karayı al parayı" mantığına sahip. Oynamak istediğiniz kadar taşı seçip ortaya koyuyorsunuz ve ardından bir kart seçiyorsunuz. Dua edin de rakibinizin seçeceği kart küçük olsun. Tüm taşlarını bitirene kadar oynamalısınız. Bir de ek not: Kumara tutuştuğunuz kişi, aslında deli bir Nazi askeri ve bir süre boyunca sizi takip ediyor. Siz de ondan kurtulmak için bu yola başvuruyorsunuz. Kim bilir eğer kaybederseniz, belki de macera boyunca peşinizden gelir.



Marianna, başa bela

Boss savaşlarını kazanmanın genellikle özel bir yöntemi yok. Yeteri kadar cephane ve sağlık çantanız varsa, biraz da RPG yeteneklerinizi devreye sokarsanız işiniz çok kolay. Yalnız bir bayan boss'u nasıl yeneceğinize kısaca değinmek istiyorum. Bölümün adı Severs. Düşmanımızın ismi ise Marianna. Kendisine ulaşmak için öncelikle diğer suikastçıları halletmeliyiz. Ben bu esnada korkutma, ekstra zırh, daha iyi nişancılık gibi özellikleri aktif etmiştim. Herkesi öldürüp Marianna'ya ulaştığımızda, silahların etki etmediğini görüyoruz. Aslında ediyor, ancak kısa süre sonra tekrar sağlık barı doluyor. Bu da demektir ki, hamlelerimizi sık aralıklarla yaparak, sağlık barının dolmasını engellemeliyiz.

Ben silah kullanmadım, sadece tokatlarla üzerine gittim. Bir defada iki tokat atıyorsunuz ve düşmanınız geri çekiliyor. O sırada sağlığınızla ilgilenin ya da bekleme tuşuna (ekranın altındaki karakter kafası) basın. Tekrar yanınıza geliyor ve siz yine ona tokat atın. Aranızdaki yakınlık mesafesini koruyarak kolayca hakkından gelebilirsiniz. Hadi size kolay gelsin. Ben de bitmek üzere olan oyunumun son bölümlerini oynamak üzere iPhone'umu şarjdan çıkarayım.