Hero X İnceleme

~~meltem~~ · 04-19-2015, 09:02 AM

İlk oyun Freedom Force harikaydı. Eğlenceliydi. Grafikleri detaysız ama renkliydi. Eksikliklerini bu tarz şeylerle kapatıyordu. Bu yazımda o oyundan bahsetmeyeceğim ama o oyunun en yakın akrabasından bahsedeceğim. Bu da Hero X. Aynen Freedom Force gibi bir oyun olduğundan ve ondan sonra çıktığından, ister istemez onunla karşılaştırmak zorunda kalacağım. Aynen Tomb Raider'dan sonra çıkan 3rd person görünüşlü oyunların, Tomb Raider tarzı diye adlandırılmaları gibi.

Daha önce söylemiş miydim, oyunumuz aynen Freedom Force'a benziyor

Oyunun konusu klişe. Her oyunda olduğu gibi, sağdan soldan gelen belalardan kurtulmamız gereken görevlerimiz oluyor. Bu görevleri ana üssümüze gidip şeften öğreniyoruz. Sonra gidip işimizi yapıyoruz. Oyun kamera açıları izometrik. Eski bir kamera açısı ama oyunu bozmuyor aslında. Eski olsa da, oyun için yeterli olması yeterli Arayüz konusunda da fazla söze gerek yok, kafa karıştıran şeyler yok etrafta. Herkes 1 saat içinde oyuna tamamen hakim olacaktır; oynanabilirliği kolay, alışmak kolay. Görevler de fazla zor değil. Bu da oyunun ömrünü kısalaştırıyor. Aynı zamanda oyun tekrar oynanabilir bir oyun değil. Zaten ip üstünde yürüyen bir oyun olduğundan, bir kere oynayanın tekrar bir şans tanıyacağınızı sanmıyorum.

Oyunun menüleri klasik zaten. Yine bahsetmekten kaçınıyorum. Oyuna başlarken kahramanımızın özelliklerni belirliyoruz. Bölümlere başlarken seçeceğimiz özelliklerimiz, o bölüm için bize yardım edebiliyor. Bu nedenle bunu yaparken dikkatli olmamız mantıklı olacaktır. Oyunda öyle fazla şaşırtıcı süper özellikler yok. Uçmak bile yok. Bunu neden atladılar bilmiyorum ama uçmayan bir süper kahraman, görmeyen bir hakeme benzer. Bu büyük bir eksiklik bence. Oyunda süper güçlerin yanı sıra, yumruk atarak da saldırabiliyoruz. Bu bence daha hızlı bir saldırı şekli olduğundan, bunu daha çok tercih ettim. Ama diğer güçleri de tercih ederek eğlenmek güzel olabilir. Aynı zamanda oyunda sağda solda bulunan ıvır zıvırları etrafa saçabiliyorsunuz. Kutuları düşmanın kafasında kırabiliyorsunuz, sopaları veya demirleri bile kullanabiliyorsunuz. Bu da oyuna değişik bir hava vermiş.

Oyunun kolay oynanabildiğinden bahsetmiştim. Mouse kontrolü açısından bir sorun yok. Ama hoşuma gitmeyen bir olay, süper güçlerimizi süre sınırlamasıyla kullanmak. Bu bence saçma. Bir gücü seçtiğimiz zaman, zaman geri saymaya başlıyor ve o süre içinde ne yapacaksak yapmamız gerekiyor. Süre bittiğinde birşey yapamıyoruz ve süper kahraman karizmamız da sayaçla birlikte resetleniyor. Bu sinir bozucu bir özellik. Bir süper kahraman her zaman süper kahramandır. Her an her saniye güçlerini kullanmalıdır. Yapımcılar süre sınırlaması koyarak ne düşündüler bilmiyorum ama öğrenme imkanım olursa, bunu asla kaçırmayacağım. Oyunda geri kalan olaylar hep alışılmış gibi. Kısa bir oynanış olmasından dolayı, daha sıkılamadan oyun bitiverebiliyor. Bu da aslında güzel birşey. Oyun kötü veya sıkıcı ise, kısa zamanda biter ve daha oyuncuya sıkılma vakti tanımadan herşey sonuçlanmış olur.

Oyunun grafikleri oldukça basit. Bir kere kamera açısı sabit. Diablo benzeri bir görüş açısı var. Kamera açısının devamlı değişmesi veya 3D grafiklerin olması kafamızı karıştırabilirdi. Sade olması oyunu daha da kolaylaştırmış. Böylece yolumuzu daha kolay bulabiliyoruz. Karakter animasyonları eksik gibi duruyor. Fazla hareket yok. Ayrıca karakter grafikleri de fazla etkileyici değiller. Minik olmasalardı berbat görünürlerdi bundan eminim. Çevrenin grafikleri de fena sayılmaz. Yollar, binalar falan güzel çizilmişler. Ama herşey birbirini çok tekrar ettiğinden, bir süre sonra yerimizde saydığımızı falan sanıyoruz. Bu tarz büyük arazi içeren oyunlarda dokular hep tekrarlanıyor ve ben buna sinir oluyorum. Bu oyunda da aynı şey mevcut ve sizlerin de sinirleri bozulacak. En azından yürürken etrafa bakmak, değişik şeyler görmek ister insan. Ama bu tarz oyunlarda böyle şeyler mümkün olmadığından, dümdüz gitmek en mantıklı şey. Etrafa bakmadan

Oyun konuyu bize çizgi roman tarzında anlatıyor. En mantıklı yol da bu olurdu zaten. Aynen çizgi roman kitaplarındaki gibi çizilmiş resimlerle olan biten bize anlatılıyor. Oyunun içindeki demolar da aynı şekilde bize aktarılıyor. Bu güzel bir olay bence. Bu tarz bir oyunda arada sırada böyle şeylerin araya girmesi, insanı biraz gaza getiriyor. Aslında oyunun tüm konusunu birleştirip, olanı biteni resimlerle izlemek gibi birşey olsa, oyundan daha zevkli olurdu.

Oyunun sesleri diğer özellikleri gibi değil. Kötü denebilecek düzeydeler. Müzikler oldukça kalitesiz. Eski bir duvar saatinden gelirmiş gibi sesler geliyor. Zaten müzikler MIDI. Bu da oyunun tüm tadını kaçırıyor. Müzikleri kapatırsak da geriye zaten birşey kalmıyor. Diğer sesler o kadar ön planda değiller. Efektler fazla göz doldurmuyor. Aslına bakarsanız kulak doldurmuyor Bu nedenle oyun puan kaybının büyük bir kısmını sesleri yüzünden yaşıyor.

Oyun tahmin edeceğiniz gibi, yüksek bir sisteme ihtiyaç duymuyor. Şöyle kahverengi bir Commodore 64 ve tek tuşlu bir joystick ile rahatça oynayabilirsiniz. Ama kafa ayarı tornavidasının en az 6 santim olması gerekiyor Yazının sonlarına doğru saçmalamayı da alışkanlık edindim. Hadi hayırlısı

Keşke bu oyun Freedom Force'tan önce çıksaydı. Belki daha iyi bir şekilde anlatabilirdim o zaman. Ama artık geç. Tamam, değindiği konu güzel, fanatikleri çok, ama başarılı olmak da gerekiyor. Bu oyun ise yapmak istediği şeyi yapabilmeyi kıl payı kaçırıyor. Ama etrafta bu tarzda pek oyun olmadığından, çoğu kişinin bu oyunu alıp oynayacağını biliyorum. Sizlere engel olmayacağım. Alın, gönlünüzce oynayın Ama bir sakatlık olursa da, ben sizi uyardım... Gelip bana çatmayın sonra Eveeet, bu yazının da sonuna geldik. Şimdi bu oyun kaç yıldızı hak eder diye düşünüyorum. Orta halli bir oyun olduğundan 3 yıldız verebilirim. Hmm. Sanırım öyle yapacağım Yine izometrik görüntüler, özelliklerini bizim belirleyebildiğimiz bir süper kahraman, kurtarmamız ve yardım etmemiz gereken insanlar. Ortam tamamen bir süper kahraman için hazırlanmış. Her köşede birisi başını belaya sokuyor. Rahat durmayan insanları da kurtarmak bize düşüyor. Aslında bu oyunun Freedom Force'dan sonra çıkması kötü oldu. Çünkü onun kadar iyi bir oyun olmadığından, onun gölgesinde kalacaktır. Çok kalitesiz bir oyun değil ve bu türde fazla oyun yok ama dediğim gibi, çıta çoktan yükseltildi. Bu oyun da çıtayı geçebilmiş değil. Ama yine de oynanamaz bir oyun da değil. Dediğim gibi, oyun PII 450 falan gibi bir sistemde rahat rahat çalışıyor. Zaten sistemi zorlayacak birşey yok oyunda. Minik minik efektlerin oyundaki karakterlerden başka kimseye etkisi olmuyor.

04-19-2015, 09:02 AM	#1
~~meltem~~ Senior Member Üyelik tarihi: Apr 2015 Mesajlar: 11.064	Hero X İnceleme İlk oyun Freedom Force harikaydı. Eğlenceliydi. Grafikleri detaysız ama renkliydi. Eksikliklerini bu tarz şeylerle kapatıyordu. Bu yazımda o oyundan bahsetmeyeceğim ama o oyunun en yakın akrabasından bahsedeceğim. Bu da Hero X. Aynen Freedom Force gibi bir oyun olduğundan ve ondan sonra çıktığından, ister istemez onunla karşılaştırmak zorunda kalacağım. Aynen Tomb Raider'dan sonra çıkan 3rd person görünüşlü oyunların, Tomb Raider tarzı diye adlandırılmaları gibi. Daha önce söylemiş miydim, oyunumuz aynen Freedom Force'a benziyor Oyunun konusu klişe. Her oyunda olduğu gibi, sağdan soldan gelen belalardan kurtulmamız gereken görevlerimiz oluyor. Bu görevleri ana üssümüze gidip şeften öğreniyoruz. Sonra gidip işimizi yapıyoruz. Oyun kamera açıları izometrik. Eski bir kamera açısı ama oyunu bozmuyor aslında. Eski olsa da, oyun için yeterli olması yeterli Arayüz konusunda da fazla söze gerek yok, kafa karıştıran şeyler yok etrafta. Herkes 1 saat içinde oyuna tamamen hakim olacaktır; oynanabilirliği kolay, alışmak kolay. Görevler de fazla zor değil. Bu da oyunun ömrünü kısalaştırıyor. Aynı zamanda oyun tekrar oynanabilir bir oyun değil. Zaten ip üstünde yürüyen bir oyun olduğundan, bir kere oynayanın tekrar bir şans tanıyacağınızı sanmıyorum. Oyunun menüleri klasik zaten. Yine bahsetmekten kaçınıyorum. Oyuna başlarken kahramanımızın özelliklerni belirliyoruz. Bölümlere başlarken seçeceğimiz özelliklerimiz, o bölüm için bize yardım edebiliyor. Bu nedenle bunu yaparken dikkatli olmamız mantıklı olacaktır. Oyunda öyle fazla şaşırtıcı süper özellikler yok. Uçmak bile yok. Bunu neden atladılar bilmiyorum ama uçmayan bir süper kahraman, görmeyen bir hakeme benzer. Bu büyük bir eksiklik bence. Oyunda süper güçlerin yanı sıra, yumruk atarak da saldırabiliyoruz. Bu bence daha hızlı bir saldırı şekli olduğundan, bunu daha çok tercih ettim. Ama diğer güçleri de tercih ederek eğlenmek güzel olabilir. Aynı zamanda oyunda sağda solda bulunan ıvır zıvırları etrafa saçabiliyorsunuz. Kutuları düşmanın kafasında kırabiliyorsunuz, sopaları veya demirleri bile kullanabiliyorsunuz. Bu da oyuna değişik bir hava vermiş. Oyunun kolay oynanabildiğinden bahsetmiştim. Mouse kontrolü açısından bir sorun yok. Ama hoşuma gitmeyen bir olay, süper güçlerimizi süre sınırlamasıyla kullanmak. Bu bence saçma. Bir gücü seçtiğimiz zaman, zaman geri saymaya başlıyor ve o süre içinde ne yapacaksak yapmamız gerekiyor. Süre bittiğinde birşey yapamıyoruz ve süper kahraman karizmamız da sayaçla birlikte resetleniyor. Bu sinir bozucu bir özellik. Bir süper kahraman her zaman süper kahramandır. Her an her saniye güçlerini kullanmalıdır. Yapımcılar süre sınırlaması koyarak ne düşündüler bilmiyorum ama öğrenme imkanım olursa, bunu asla kaçırmayacağım. Oyunda geri kalan olaylar hep alışılmış gibi. Kısa bir oynanış olmasından dolayı, daha sıkılamadan oyun bitiverebiliyor. Bu da aslında güzel birşey. Oyun kötü veya sıkıcı ise, kısa zamanda biter ve daha oyuncuya sıkılma vakti tanımadan herşey sonuçlanmış olur. Oyunun grafikleri oldukça basit. Bir kere kamera açısı sabit. Diablo benzeri bir görüş açısı var. Kamera açısının devamlı değişmesi veya 3D grafiklerin olması kafamızı karıştırabilirdi. Sade olması oyunu daha da kolaylaştırmış. Böylece yolumuzu daha kolay bulabiliyoruz. Karakter animasyonları eksik gibi duruyor. Fazla hareket yok. Ayrıca karakter grafikleri de fazla etkileyici değiller. Minik olmasalardı berbat görünürlerdi bundan eminim. Çevrenin grafikleri de fena sayılmaz. Yollar, binalar falan güzel çizilmişler. Ama herşey birbirini çok tekrar ettiğinden, bir süre sonra yerimizde saydığımızı falan sanıyoruz. Bu tarz büyük arazi içeren oyunlarda dokular hep tekrarlanıyor ve ben buna sinir oluyorum. Bu oyunda da aynı şey mevcut ve sizlerin de sinirleri bozulacak. En azından yürürken etrafa bakmak, değişik şeyler görmek ister insan. Ama bu tarz oyunlarda böyle şeyler mümkün olmadığından, dümdüz gitmek en mantıklı şey. Etrafa bakmadan Oyun konuyu bize çizgi roman tarzında anlatıyor. En mantıklı yol da bu olurdu zaten. Aynen çizgi roman kitaplarındaki gibi çizilmiş resimlerle olan biten bize anlatılıyor. Oyunun içindeki demolar da aynı şekilde bize aktarılıyor. Bu güzel bir olay bence. Bu tarz bir oyunda arada sırada böyle şeylerin araya girmesi, insanı biraz gaza getiriyor. Aslında oyunun tüm konusunu birleştirip, olanı biteni resimlerle izlemek gibi birşey olsa, oyundan daha zevkli olurdu. Oyunun sesleri diğer özellikleri gibi değil. Kötü denebilecek düzeydeler. Müzikler oldukça kalitesiz. Eski bir duvar saatinden gelirmiş gibi sesler geliyor. Zaten müzikler MIDI. Bu da oyunun tüm tadını kaçırıyor. Müzikleri kapatırsak da geriye zaten birşey kalmıyor. Diğer sesler o kadar ön planda değiller. Efektler fazla göz doldurmuyor. Aslına bakarsanız kulak doldurmuyor Bu nedenle oyun puan kaybının büyük bir kısmını sesleri yüzünden yaşıyor. Oyun tahmin edeceğiniz gibi, yüksek bir sisteme ihtiyaç duymuyor. Şöyle kahverengi bir Commodore 64 ve tek tuşlu bir joystick ile rahatça oynayabilirsiniz. Ama kafa ayarı tornavidasının en az 6 santim olması gerekiyor Yazının sonlarına doğru saçmalamayı da alışkanlık edindim. Hadi hayırlısı Keşke bu oyun Freedom Force'tan önce çıksaydı. Belki daha iyi bir şekilde anlatabilirdim o zaman. Ama artık geç. Tamam, değindiği konu güzel, fanatikleri çok, ama başarılı olmak da gerekiyor. Bu oyun ise yapmak istediği şeyi yapabilmeyi kıl payı kaçırıyor. Ama etrafta bu tarzda pek oyun olmadığından, çoğu kişinin bu oyunu alıp oynayacağını biliyorum. Sizlere engel olmayacağım. Alın, gönlünüzce oynayın Ama bir sakatlık olursa da, ben sizi uyardım... Gelip bana çatmayın sonra Eveeet, bu yazının da sonuna geldik. Şimdi bu oyun kaç yıldızı hak eder diye düşünüyorum. Orta halli bir oyun olduğundan 3 yıldız verebilirim. Hmm. Sanırım öyle yapacağım Yine izometrik görüntüler, özelliklerini bizim belirleyebildiğimiz bir süper kahraman, kurtarmamız ve yardım etmemiz gereken insanlar. Ortam tamamen bir süper kahraman için hazırlanmış. Her köşede birisi başını belaya sokuyor. Rahat durmayan insanları da kurtarmak bize düşüyor. Aslında bu oyunun Freedom Force'dan sonra çıkması kötü oldu. Çünkü onun kadar iyi bir oyun olmadığından, onun gölgesinde kalacaktır. Çok kalitesiz bir oyun değil ve bu türde fazla oyun yok ama dediğim gibi, çıta çoktan yükseltildi. Bu oyun da çıtayı geçebilmiş değil. Ama yine de oynanamaz bir oyun da değil. Dediğim gibi, oyun PII 450 falan gibi bir sistemde rahat rahat çalışıyor. Zaten sistemi zorlayacak birşey yok oyunda. Minik minik efektlerin oyundaki karakterlerden başka kimseye etkisi olmuyor.