meltem

Prince Of Persia :Warrior Within ‘den sonra, bir daha asla herhangi bir prince oyununu oynamayacağıma dair söz vermiştim kendi kendime Yeni oyunun çıkacağını duyduğumda çok heyecanlanmıştım çünkü beni kendine bu denli bağlayan çok az oyun olmuştur. Fakat kendime verdiğim sözü unutmuş değildim. Ve oyundan uzunca bir süre uzak kaldım :P Geçenlerde ofise gittim ve “ yazılacak oyun var mı? ” diye sorduğumda Efe’nin (duro) o yalvarırcasına bakışları içinde “ Prince Of Persia: The Two Thrones yaz işte ” demesine dayanamadım ve oyunu oynamaya başladım. İlk birkaç dakika içinde verdiğim kararda ne kadar haklı olduğumu anladım Kesinlikle bir efsaneydi bu oyun.

Eğer oyun maziniz birazcık genişçeyse, muhtemelen Broderbund Software ismini duymuşsunuzdur. (kendileri 80 lerin dünyasında (hatta 90 ladın başlarında da) bilgisayar alanında kral unvanına sahip idi) Broderbund, Jordan Mechner’ın Prince of Persia oyununu dünya ile paylaşmasına yardım ederek ününe ün katmıştı zamanında.

Persia serisi dünya çapında o kadar çok sevildi, o kadar çok oynandı ve istendi ki, SEGA, Sony, Nintendo gibi yapımcılar hemen kolları sıvayıp 90 ların başında, oyunu Mac ‘lara, PC ‘lere ve Amigalara uyarladılar. Oldukça uzun bir aradan sonra, Prince geri döndü. Öyle bir döndü ki, tamamen yeni konsollara uyarlanmış ve üçüncü boyut katılmış bir biçimde. Bunun için Ubisoft firmasına bu yazıyı okuyan herkesin şahitliğinde teşekkür ederek saygılarımı sunuyorum.




Oynanılış

Prince of Persia: The Two Thrones oyununun hikayesi, aslında, iki farklı hikayenin birleşmesinden oluşuyor. Aynı Warrior Within de olduğu gibi oyunu birbirinden farklı iki karakterle oynuyorsunuz. Ve her ikisinin de ayrı hikayesi var. Biraz daha açık olmak gerekirse, Prince of Persia: The Two Thrones ‘da önceki serilerden farklı olarak, her iki karakter de biraz daha çetin ceviz. Düşmanları için biraz daha büyük tehdit olmuşlar. Dark Prince ve Light Prince (kötü prens ve iyi prens) ‘den bahsediyorum.

İyi prensimiz, serinin ilk oyunu olan Prince Of Persia Sands Of Time daki prensimiz ile hemen hemen aynı şekilde dizayn edilmiş. Tek fark o zamanki prensimizin biraz daha olgunlaşmış olması. Bir iki gölge oyunu ile tamamdır demişler. Kötü prensimiz ise, doğal olarak, oldukça korkutucu bir hal almış. Görünüş bakımından, korkunçluğunun yanında, birazcık da çirkin olmuş sanki. Kan çanağı halindeki gözleri ve cehennemden çıkmış derisi ve ıslak kıyafetleri ile kötü kişiliği ve misyonu bir bakışta anlaşılıyor. Oyunun genelinde, kötü prensimiz çok daha agresif bir tavır içerisinde. Düşmanlarını, iyi tarafa göre, çok daha vahşice cezalandırıyor. Bu küçük detay da, oyunun gerçekçiliğini olumlu yönde etkileyen birkaç özellikten birisi bana göre.



Oyun tarihin eski zamanlarından beri hep çok zordu. (en azından döneminin teknolojisi ile yapılabilecek en iddialı oyunlardandı) Hele üçüncü boyutun kazanılması ile birlikte (sands of time ve sonrası oyunlarda) gerçekten oyuncuyu çok kasmaya başladı seri. Kimileri oyunun zorluğunu sevse de, benim gibi bazı oyuncular için haddinden fazla zor oldu oyunlar. (Benim POP WW den sonra bir daha prince görmek istemememin tek nedenidir bu) Prince of Persia: The Two Thrones ‘da da bu gelenek bozulmamış ve oyun bir hayli zor olmuş. Çeviklik ve silah kullanma yeteneği, en az Warrior Within ‘deki kadar önemli. Eğer refleksleriniz kuvvetli değilse oyunun oynanılabilitesi (!) oldukça düşüyor. Karizmatik prensimiz, tek kılıçla ilerliyor oyun boyunca. Fakat öldürdüğü düşmanların silahlarını alabildiği gibi, bu silahları düşmanlara fırlatmak suretiyle onlardan kurtulabiliyor aynı zamanda. Duvarlara asılmış bazı silahların özel komboları bulunuyor. Bu silahları aldığınız zaman yapabileceğiniz özel hareketleriniz hemen minik bir kutucuk içinde size bildiriliyor. Eğer elinizde iki kılıç bulunduruyorsanız, ki tavsiyem oyun boyunca iki kılıçla ilerlemeye çalışın, harika kombolar izleyeceksiniz demektir.

Oyunun büyük çoğunluğu yetenekli prensimizin ayakları üzerinde geçiyor olsa da, nadiren bazı araçları kullanabiliyorsunuz. Örneğin iki tekerlikli savaş arabası. Hani şu önünde atlar bağlı olan ve uzunca kırbaçlarla atlara yön verilen savaş arabası ile birtakım bölümlerde yarışacaksınız. Bu bölümlerde normal bir araba yarışı oyunundaki kamera açıları ile oyun ilerleyecek. Diğer zamanlarda sürekli üçüncü tekil şahıs açısından oyunu izleyeceksiniz. Kameralara değinmişken, bahsetmeden geçemeyeceğim oyunun zorluğunu arttıran bir diğer unsur da kamera sistemi. Nedense tüm 3D Prince of Persia oyunlarında aynı kamera sistemi kullanıldı ve bu kamera sistemi oynanılış açısından oyuncuyu hep zor durumda bıraktı. PoP serilerinin platform ve dövüş oyunu olduğunu unutmayarak, pis kokan, kızgın atların arkasında çok zaman geçireceğinizi umut etmeyin derim.

Oyunun dövüş sistemi bir önceki oyun ile hemen hemen aynı. Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar az olan yeniliklerin dışında pek farklı olmayan savaş sistemi, ve kombo çeşitliliği, daha önceki oyundan da alışkın olduğum için olsa gerek ki, bir müddet sonra sıkıntı yarattı bende. Fakat oyuna eklenen yeniliklerden çok hoşuma gidenlerde olmadı değil. Örneğin instant kill denilen özelliğin oyuna eklenmiş olması çok hoşuma gitti doğrusu. (aslına bakarsanız bu özellik o kadar çok moda oldu ki, en olmadık oyunda bile karşımıza çıkmaya başladı ) Instant kill özelliğinin ne olduğunu bilmeyen arkadaşlar için biraz açıklamaya çalışayım. Bir düşmanın arkasından sessizce yaklaşıp değişik hareketlerle ve olabildiğince sessizce, düşmanımızın işini bitirme özelliği. Bir diğer güzel özellik olarak, Splinter Cell ‘den hatırladığımız, iki duvar arasında bacaklarını açarak durma özelliği. Bu özelliği biraz daha geliştirerek (bacaklarımız o şekilde açıkken yukarı aşağı hareket edebiliyor ve olduğumuz yerde dönebiliyoruz) oyuna dahil etmişler.





Splinter Cell den bu kadar çok özelliğin alınmasına bakmayın. Sammy Fisher gibi gölgelerin içinde saklanmanız gerekmiyor oyunumuzda Fakat yukarıda bahsettiğim instant kill hareketini yapabilmek için ekstra sessiz olmanız gerekmekte. Prince of Persia: The Two Thrones oyununda çevredeki eşyalar öyle bir yerleştirilmişler ki, bastığınız yerlere dikkat etmezseniz düşmanlarınız tarafından fark edilmemeniz için çok şanslı olmalısınız. Düşmanlarımızın yapay zekası oldukça iyi ayarlanmış olsa da, prensimizle dövüşmedikleri zamanlarda sürekli aynı hareketleri yapmaları, aynı yerlere basmaları.. vs gibi rutinler yapay zekayı sadece dövüşlerde etkili kılmışlar dedirtiyor bana.

Senaryo

Eğer Prince of Persia: The Two Thrones oyunundaki aksiyon sizi kendine çekmeye yetmedi ise, eminim ki, oyunun hikayesi bunu başaracaktır. Prensimiz, çetin savaşlar sonunda eve dönüş yolculuğuna çıkar. Onun için çok büyük önem taşıyan bir şeyi, Kaileena ‘yı (prensimizin yeni aşkını) yada diğer bir deyişle, zamanın kraliçesini, de yanında getirir. Kaileena ‘nın özel güçleri sayesinde, prensimiz, ülkesine barış getirebileceğine inanır. Babil kenti, o sıralarda saldırıya uğramış ve yağmalanmıştır. Kaileena kaçırılmış, ve prensimiz kentinin intikamını almak ve imparatoriçesini kurtarmak için harekete geçer. Kaileena nın ölümü, prensimizin öfkeden deliye döndüreceği gibi, ülkesine de huzurun gelmesi fırsatını yok edecekti. Bu nedenle Kaileena ‘nın esirlikten kurtulması, prensimizin hayatını tehlikeye atabileceği kutsal bir görev olmuştur onun için.

meltem

Kontroller

Prince of Persia denilince insanın aklına tonlarca platform hareketinin tek merkezli kontrol mekanizması ile yapılabildiği geliyor. Kontrol mekanizması, biraz sezgisel diyebilirim. Prensimiz o kadar yetenekli o kadar atletik ki, yapabilecekleri sadece kamera açısıyla ilintili olduğu için ne zaman neyi yapacağınız yada yapabileceğiniz tamamen sizin sezgilerinize ve zekanıza kalmış. Oyunu xbox konsolunda oynadığım için xbox kontrollerini açıklayabilirim.

• Sol thumbstick – hareket
• Sağ thumbstick – kamera
• Sol trigger – geri sarma, yavaşlatma
• A tuşu – zıplama, yuvarlanma
• Y tuşu – 2. silahla yapacağınız saldırılar
• B tuşu – silah alma, fırlatma
• X tuşu – saldırı
• Siyah tuş – birinci tekil şahıs açısından bakma
• Beyaz tuş – kuşbakışı bakma


Grafikler

Grafiksel anlamda Warrior Within den hiçbir farkı olmayan oyunumuzda, adil olmam gerekirse, zamanın teknolojisi ile daha fazlasını beklememiz hata olurdu. (bakınız Matrix path of Neo’ya… harika grafikler konsollarımızın FPS lerini düşürmekten ve sistemlerimizi kastırmaktan başka bir işe yarayamadı maalesef) Oyunun animasyonları önceki oyunlarda olduğu gibi oldukça güzel ve sinematik tarzda hazırlanmışlar fakat o kadar çok ve uzunlar ki, bir müddet sonra kusuyorsunuz. Ara demolar, oyunun güzelliğine pozitif yönde etkiyor. Örneğin speed kill hareketlerindeki minik animasyonlar oldukça başarılı, çeşitli ve güzel. Karakter modellemesi biraz daha iyi olabilseymiş ve çevre modellemeleri üzerinde biraz daha durulsaymış, grafik bakımından oldukça iyi bir oyun olacakmış.




Sesler

Warrior Within ‘de kullanılan rock tarzı şarkıların oyunla bir ilgisinin olmadığı anlaşılmış olacak ki, antik melodiler kullanılmış oyun müzikleri yerine. Bence çok doğru bir karar vererek, oyunun tarzına göre müziklerin seçilmesi oyunun artılarından. Oyunun sesleri ortalamaların üzerinde. Ses efektleri standart bir PoP oyunundaki kadar. Bu da demek oluyor ki, konsollarımızın ses özellikleri sonun kadar kullanılmamış yine.


Genel İzlenim

Prince of Persia: The Two Thrones ‘da gösteriş bakımından çok bir şey ifade etmediği gibi, oynanılış, oyunun zorluğundan kaynaklı olmakla beraber, zayıf, fakat oldukça sürükleyici bir oyun. Oyunun grafikleri, platform bölümleri, oyunda yapabildiğiniz hareketler, dövüş sistemi.. ve bunlar gibi özellikleri bir öneki oyundan çok farklı şeyler sunamıyor maalesef sizlere. Oyunun en büyük yeniliği olan Instat kill hareketlerini yapması da izlemesi kadar zevkli olmuş. Eğer serinin fanlarındansanız, paranıza kıyıp gönül rahatlığı ile alabileceğiniz bir oyun.