meltem

Son zamanlarda aldığınız oyunlar size zevk vermiyor, hep aynı tekdüzelikten şikayet ediyor, “Galiba ben büyüdüm ve bilgisayar oyunları harbiden çocuk işidir” diyorsanız fikrinizi değiştirebilecek bir oyunun inceleme yazısıyla karşı karşıyasınız şu an.

Son zamanlarda aldığım oyunların çoğunu çok kısa süreli olarak oynadım. 3 görev, 4 görev ya da her neyse. Çünkü oyun firmaları her ne kadar sürekli çıkardıkları oyuna yeni tür ismi uydursalar da (Racing-Adventure'ı merakla bekliyorum!) aslında hepsi birbirinin kopyası oluyor. Ve teknolojinin nimetlerini birkaç patlama caz cuzz efekti dışında kullanmayan ruhsuz oyunlar arşivlerimizi sürekli dolduruyor. En azından bana öyle oldu. (Undying oynayana kadar) Grafiğin yanında ses efektlerinin de bir oyunun atmosferine ne kadar etki ettiğini sanırım herkes bu oyunun oynadıktan sonra görecektir. Neyse bu kısımlara yazının ilerleyen kısımlarında değiniriz...


Yalnız kaldığınızda kendinizi mutlu hissedeceksiniz!..

Oyunun başındaki Clive Barker's kısmını çoğunuz görmüşsünüzdür sanırım. Clive Amca yazdığı korku romanlarıyla ünlenmiş biridir. Kitapları film hatta oyun haline getirilmiştir. (Undying'ten önce Night Breed -Amiga'da vardı-) Şimdi böylesine manyak ehm usta birinin katkılarıyla hazırlanmış bir oyun tabi ki korku temaları üzerine kurulmuş olur. Alakasız olacak ama aklıma korku filmi deyince Elm Sokağı Kabusu geliyor ki hiç hazzetmem o filmden. Bu oyun öyle uyduruktan korku temalarıyla geçiştirilmemiş emin olabilirsiniz.

Undying'te Patrick Galloway adında birini yönetiyoruz. Askerlik arkadaşımız Jeremiah (tertip diyelim kısaca) başının belada olduğunu bize bildiriyor. Biz de bir gemide “Jeremiah yine bana işin düştü askerdeyken de böyleydin” diye düşünüp yol alıyoruz. Ama bakıyoruz ki durum basit değil. Jeremiah'ın başı kardeşlerinin lanetli ruhlarıyla derttedir. Huzur dolu aile saadeti içinde yaşam süren bu kardeşler ölünce birden bire sapıtmışlar. “Jeremiah, sen de gel, ölümüzü(!) gör bak” diye baskı yapıyorlar çocuğa ve biz bu durumda araya giriyoruz. Çift kale maç teklifimizi kabul etmeyen hayaletlerle başa baş bir mücadele içine giriyoruz oyun boyunca Neyse bu kadar espri yeter... Oyunumuzun konusunu oynadıkça daha iyi anlıyoruz zaten...


Arkanıza dönmeye fırsatınız olmayabilir!..

Oyunumuz bir FPS... Ama işleniş bakımından diğer kardeşlerinden daha farklı. Oyunda öyle karşınıza Çin'in nüfusu kadar düşman gelmiyor. Ya da aşırı gelişmiş teknolojik silahlara (plasma gun vb.) sahip değilsiniz. Baba yadigarı bir altıpatlar (Çok iyi namus temizler!!!) ve birkaç fantastik silah o kadar. Ama bununla birlikte yapabileceğiniz büyüler var. Bunlara sırası gelince değineceğim.

Undying'in grafiklerine bir bakış atacak olursak gayet güzeller. Oyunun grafikleri için en yorum "Körün istediği bir göz Allah vermiş iki göz" atasözüdür diye düşündüm şimdi. Sizin sinirinizi bozacak her türlü grafik tekniğini kullanmış adamlar. Sinir bozmaktan kastım negatif bir anlam değil yanlış anlamayın. Karanlık, harabe, ürkütücü mekan tasarımları gayet güzel.

Ses konusuna gelince bu oyunu tek geçiyorum. Gerçekten sizin sinirinizi bozacak herşey var. Yaratıkların acı dolu uğultuları hayaletlerin pis kahkahaları ve çığlıkları, rüzgarın uğultusu, yağmur efektleri vb. herşey var oyunda. Oyun beraberinde sürekli çevrenizde biri olduğunu hissettiren de bu ses efektleri zaten. Oyunu oynarken sürekli arkanıza “Biri mi geliyor acaba?” diye bakacağınızı garanti ederim. Adam gibi bir ses siteminde (Live serisi ses kartı ve 4+1 5+1 hoparlör ile) "Efekt'e" doyacaksınız.