Bu ay City Interactive’in iki oyununu inceledim; birisi Operation Thunderstrom (OT), diğeri de şu anda yazmakta olduğum The Royal Marines Commando (RMC). Aslında iki oyunun da arasında fazla bir fark yok. Hikayeleri 2. Dünya Savaşı zamanında olsa da ikisi de “sola dön, koridorun solunda bulunan kapıdan içeri gir, girdiğinde karşına çıkan askerleri vur” direktiflerinden ibaret.

RMC’nin hikayesi ise şöyle: Sene 1941, hala bitmek tükenmek bilmeyen 2. Dünya Savaşı’nda Almanlar savaşa katılan ülkeleri ortadan kaldırmak için gizli bir silah yapmışlar. İngiliz gizli istihbaratı tarafından öğrenilen bu bilgi, hemen İngiliz yüksek mercilerine iletilir. İngiltere hiç düşünmeden savaş gemilerini, Almanya’nın üzerine bir kabus gibi çökmesi için hazırlar ve Almanya’ya doğru gönderir. Almanlar ise denizaltlarının sayesinde suyun altından, görünmeden, İngiliz donanmasına ait bir savaş gemisine hedefini tam 12’den vuran füzeyi hiç düşünmeden yollar. Büyük savaş gemilerinin arasından geçen füze, ilerdeki ihtişamıyla göz dolduran gemiyi saniyeler içinde alev topuna çevirir ve gemi ağır ağır ebediyete gider. İngilizler batan savaş gemisinin öcünü almak ve gizli silahı ortadan kaldırmak için var güçleriyle Almanlar’a saldırır. Savaştan ağır bir yenilgiyle ve boynu bükük bir şekilde ayrılan gemiler memleketlerine geri gider. İngilizler, gizli silahı elde edebilmek için The Royal Marines Commando takımını Almanya’ya göreve yollar.

3. Dünya Savaşı mı?

Oyunda girmediğim delik, öldürmediğim asker kalmadı. Yanımda bana yardım etmek için bulunan arkadaşlarım nedense bana hiç yardım etmiyorlar. İlla ki ilk ben gireceğim karanlık ve kuytu yere, içerdekileri ben temizleyeceğim. E tabi, sizin dinlenmek gibi önemli bir işiniz var, bu işi bölmemek için de beni gönderiyorsunuz. Girdiğim yerleri temizlediğimde de hiçbir şey olmamış gibi arkamdan tıpış tıpış geliyorsunuz. Ben size emir vereceğime siz bana emir veriyorsunuz. Şu MG3’leri etkisiz hale getir ya da siper al! İlerdeki odaya git, oradan anahtarı al, kilitli kapıyı aç... Bu ne yahu! Benim takımım bu değil, olamaz da. Ne emir verebiliyorum, ne de beni koruyorsunuz; yaptığınız tek şey saçmalamak. İşte, başlıkta sorduğum sorunun yanıtını buldum: İngilizler’in rüya takımı bu takım olamaz. Keşke RMC, tek kişilik bir FPS oyunu olsaydı. Çünkü yanınızdakiler bazen destek olacaklarına köstek oluyorlar.

Gelelim oyundaki grafiklere. RMC’nin grafikleri aynen Operation Thunderstorm gibi berbat ve hatta oyundaki bazı araçları ve gereçleri OP’den almışlar. Örnek vermek gerekirse; birinci görevin sonuna doğru kendimi malikanenin içinde koştururken buldum. Koşturma sırasında koridorda bulunan şövalye zırhı gözüme çarptı. Zırhın aynısı, az önce oynadığım OT’de de vardı. Tamam, hadi buna göz yumdum, peki odalardaki eşyalara ne demeli?!
Hikayeyi, grafikleri ve yapay zekayı anlattığıma göre sıra geldi oyundaki seslere. Karakterlere seslerini veren ses sanatçıları çok güzel iş çıkarmışlar ortaya, onlara diyecek bir lafım yok. Ama ne yazık ki "Sadece karakterlerin sesleri iyi" diyebilirim. Grafiklerden midir bilmiyorum, sesler de beni pek tatmin etmedi. Öyle ki içi boş olan zırha gelen mermi, zırha değdiği anda tok bir ses çıkardı. Sanki zırhın içi boş değil de doluymuş gibi... Tamam, buna da göz yumalım. Peki 10 metre ilerimizde duran düşmanın sesi neden yanımızdaymış gibi geliyor?

Sözüm size...

Ey City Interactive! Yapmış olduğunuz oyunların neredeyse hepsi aynı; içeriğini az buçuk değiştirip bizlere sunmanız ayıp. Oyunlarınız birbirinin aynısı... Bizi kandıramazsınız!

The Royal Marines Commando her ne kadar içeriğiyle yeni gibi gözükse de OT’nin aynısı. 2. Dünya Savaşı içerikli bir oyun istiyorsanız Call of Duty ya da Medal of Honor serisini önerebilirim.