Anavatan Rusya asla ölmez!

Naziler bilimsel deneylerle uğraşarak süper asker yapmanın formülünü ararken, Sovyetler Birliği ne yapıyordu? Eğer bugüne kadar böyle bir fikir aklınıza gelmediyse, Mezmer Games'in fikrine kulak verin. Naziler deneylerle uğraşıyor. Amerikalılar ise bunların ne olduğunu öğrenmekle vakit harcıyordu. İkinci Dünya Savaşı'nın kaderinde büyük rol oynayan Sovyetler, o sıralarda uzaylılarla meşguldü. Evet, alternatif konu bir yana, çok ilginç bir hikayeyle karşı karşıyayız. Stalin vs. Martians, son yıllarda gördüğümüz belki de en ilginç yapımlardan biri.

Uzaylıyız, ama biz dost değiliz, açız!

1942 yılının güneşli bir yaz gününde, Rusya'ya bir saldırı gerçekleştirilir. Karşılık vermek için harekete geçen Stalin yönetimindeki Sovyet ordusu, karşısında ne bir Nazi, ne de farklı bir ülkeye mensup düşmanla karşılaşır. Uzaydan gelen Marslı yaratıklar, ülkeyi ele geçirmek ve doğal kaynakların tek sahibi olmak istemektedir. Böylece Stalin, ordularını Anavatan Rusya için uzaylıların üzerine sürer.


"Oyun ilk Warcraft'a rakip olabilecek grafiklere sahip."

İlginç şeyler, her zaman farklı tatlar bırakır. Doğrusunu söylemek gerekirse Stalin vs. Martians hakkında hiç bir bilgim olmamasına rağmen, sadece ismini duyup denemeye karar verdim. Çünkü oyunun adı gerçekten merak uyandırıyordu. Sovyet ordusunu kontrol ettiğimiz yapım bir RTS. Marslı yaratıklar tarafından işgale uğrayan Sovyet topraklarını geri almakla yükümlüyüz. İrili ufaklı, rengarenk düşmanlarımız var. Bize verilen direktifler doğrultusunda, haritada belirtilen noktalara varmalı ve onları yok etmeliyiz. Bazen de savunmakla yükümlü olduğumuz bölgeleri kaybetmememiz gerekiyor. Öldürdüğümüz yaratıklar üzerinden, altın, sağlık paketi, zırh gibi ödüller elde ediyoruz. Altın, içlerindeki en önemli olan madde. Her haritada, yıldız logosuyla işaretlenmiş bir bölge yer alıyor. Altınlarımız sayesinde tank ve askeri birimler üretebiliyoruz. Bunlar da, yıldız logolarının bulunduğu bölgeden oyuna dahil oluyor. 12 Bölümün yer aldığı yapımda, bir süre sonra sıkılabiliyoruz. Çünkü farklı bir şey yapmıyoruz.

Hipnoz olmuş askerler

Bir an durdum ve ''Acaba bu bir atari oyunu mu?'' diye içimden geçirdim. Stalin vs. Martians'ı ilk kez açtığımda aynen böyle düşündüm, çünkü yapımda yer alan sesler, yıllar öncesinde hazırlanmış oyunlarda kullanılan ses kalitesiyle hemen hemen aynıydı. Fakat görevlere başladığımızda, arka planda çalan tempolu müzikler olabildiğince iyiydi. Fakat onlar da yapımla hiç bir alakası olmayan müziklerdi. Yapımcılar, mizahi bir etki bırakmak istemiş olabilirler, zira bir parça bunu sağlamışlar da. Askerlerin konuşmaları ise tam bir facia. Zaten bir kaç cümleden fazlasını kurmuyorlar, ama kurdukları cümlelerde çok alakasız şeyler. Savaş sürdüğü anda, ''Ben Ivan, tanıştığıma memnun oldum'' (Eğer uzaylılarla tanıştığına memnun olduysan, niye saldırıyorsun) veya ''Lütfen bana tıkla'' gibi şeyler söylüyorlar. Stalin vs. Martians'ın grafiksel olarak hiç bir elle tutulur yanı yok. Kısaca vasat diyebiliriz. Tek kişilik senaryosunun haricinde multiplayer ise bulunmuyor.


"-İnsanlar hepinizi yiyeceğim!
-Ana kocaman mantar. Açlıktan kıvranıyoruz, saldırın akşama mantar yemeği var."

Son sözlere gelecek olursak Stalin vs. Martians, amacına uygun hareket ederek ilginç bir oyun olduğunu ispatlıyor. İlginç konusu ve mizahi yapısıyla, hatta sadece ismiyle bile dikkat çekebiliyor, ama sadece o kadar. Yine de strateji oyunlarını seviyorsanız, stratejillerde yer alan temel hatlar, Stalin vs. Martians'ta da bulunuyor. Üstüne üstlük bir de ilginç konuya sahip. Farklı bir şeyler arıyorsanız deneyebilirsiniz, ama karşınızda başarısız bir oyun olduğunu unutmayın.