meltem

Ethan Mars… 2 çocuk babası bir mimar. Çocukları ve karısıyla Heavy Rain’in tek bir güneşli ve mutlu gününde karşımıza çıkıyor. Alışveriş merkezinde sorumluluğunda olan oğlu Jason’ın bir anda kaybolması ve başına gelen vahim kaza ile hayatını kaybetmesi ile dünyası yıkılıyor ailenin. Ethan karısından ayrılıyor, kalan çocukları Shaun bazı günler babasında, bazı günler annesinde kalıyor. Kazanın şokunu atlatamayan Ethan, üzerinden yıllar geçmesine rağmen kazanın izlerini beyninden silemiyor. Herhangi bir günün herhangi bir anında ne olduğunu anlamadan gözleri kararıyor ve birden kendini sokağın ortasında, yağmurun altında elinde origami figürü ile yola çömelmiş biçimde buluyor. Bütün bunlar olurken, şehirde 10′dan fazla çocuğu kaçırıp, ölümlerine sebep olan Origami katilinin henüz yakalanmadığı haberi veriliyor. Kurbanlarını suda boğarak öldüren katil, cesetlerin üstüne birer orkide çiçeği, ellerine de origami figürü bırakıyor. Polisin geniş çaplı aramalarına rağmen halen izi sürülemeyen Origami katilini bulmakla görevli Ajan Norman Jayden oyunda yönettiğimiz bir başka karakter. FBI’dan mahalli polisine yardım etmek için atan Jayden sadece origami katilini değil, Ethan’ın diğer çocuğu, parkta oynarken kaybolan Shaun’un yerini saptamaya çalışıyor.

Oğluyla iletişim kurmakta zorluk çeken Ethan, parkta oğluyla eğlenceli anlar geçirirken bir anda yine gözleri kararıyor ve kendini gece, sokağın ortasında buluyor. Elinde yine bir origami figürü ve bardaktan boşanırcasına yağan yağmur. Parka gidiyor, eve gidiyor ama oğlunu bulamıyor… Çocuğun kayıp olduğu süre arttıkça çocuğu Origami katilinin kaçırdığı şüphesi git gide artıyor. Bu sırada origami katilinin mağdurları olan ailelere destek olan Scott Shelby karakteri de oyunun içine giriyor. Astım hastası Scott oyundaki en derin karakterlerden biri. Her bir karakterin çeşitli rahatsızlıkları var. Norman madde bağımlısı, elleri titriyor stres altındayken, Ethan’ın zaten göz kararma olayı var, bir diğer karakter olan Madison da uyku problemleri yaşıyor. Hikayeye en son dahil olan Madison hikayede kilit bir rol oynuyor ve birbirinden şaşırtıcı sahnelerde beklenenden iyi performanslar veriyor.

Origami katilinin kurbanlarını üstü açık bir kuyuda hapsedip, yağmur sularının yükselmesi ile onları boğulmaya terketmesi nedeniyle kurbanların kurtulmak için 3 güne yakın süresi var. Bir türlü dinmeyen yağmurlar ,panik halinde çocuğu arayan karakterler ve süre geçtikçe düğüm olan katil kim hikayesi… Heavy Rain’in konusu bu çerçeve içinde geçiyor. Ama derinde neler var neler….

Heavy Rain çok yavaş tempoda başlayıp oyuncuyu karakterlere ve oyun yapısına alıştırmaya çalışıyor. Durağan geçen 1-2 saatin ardından olaylar geliştikçe, günler geçtikçe oyuncuyu ekrana bağlıyor. Özellikle gelişme ve sonuç kısmı inanılmaz bir hızda oynanıyor. Nasıl ki sürükleyici bir romanın son düzlüğüne hızlı girilirse, bu oyunda da aynı şey meydana geliyor. Heavy Rain’i diğer oyunlardan farklı kılan birkaç nokta var. Birincisi oynanış tarzı. Genel olarak sahneler arası doğru tuşa doğru zamanda bas oyununu oynuyorsunuz, bunun yanında da 3.görüşten yönettiğiniz karakteri çevredeki eşyalarla etkileşime geçiriyorsunuz. Genelde sağ analoğun çeşitli yönlerde çevrilmesiyle girilen bu etkileşimler hızlı sahnelerden önce, yani sahne arası doğru tuşa basma oyunlarından önce gerçekleşiyor. Aşağı yukarı her sahne yavaş başlıyor, sonlarına doğru hızlanıyor ve adrenalin seviyesi tavan noktasına geldiğinde bitiyor. Oyun film sahnesine benzer aşağı yukarı 40-50 sahneden oluşuyor. Heavy Rain’i farklı kılan noktalardan en önemlisi ise bu sahnelerde sizin özgür iradeniz ile karar verip, hikayeyi baştan yazabilmeniz.

Oyunu bitiren birçok kişinin size olayların gelişimi ve oyunun sonu hakkında farklı şeyler anlatmasına şaşırmayın. Heavy Rain yapımcıların yıllar boyunca atıp tuttukları, oyuna gerçekten müdahil olma olayını tam anlamıyla gerçekleştiren nadir oyunlardan biri. Bu cümleden sonra spoiler vercem, isteyen uzaklaşsın. Oyunu bitirdim ama hala merak içindeyim. Ethan’ı istasyondan kaçırırken kamerayı kapatmasaydım ne olacaktı acaba ? O zaman Norman’ın da başı belaya gelecekti, Blake peşine düşecekti. Peki ya Lauren ile saatçiden kaçarken parmak izlerini silmeseydik ? Scott’ın gerçekten kim olduğunu erkenden öğrenebilecekmiydim ? Peki ya Ethan ile uyuşturucu satıcısını öldürmeyi seçseydim ve adrese Madison yerine ben gitseydim ? Hiçbir karakterin ölmediği bir son var, bunu nasıl sağlayabilirdim ? Madison ile Ethan’ı yakalamaya geldiklerinde motoru çalıştırıp kaçmasaydım ne olacaktı ? Bunun gibi birçok şey aklıma geliyor, oyunu bir kez daha bitirmek için hepsi bir neden. Hepsi oyunun ilerleyişine ve sonuna direk etki ediyor. Böyle birşey kolay kolay yaşanmaz. Hele bu bir drama ise, insanı derinden etkileyen, ve oyuncu böyle bir oyunun ilerleyişinde bu kadar müdahil olma şansına sahip oluyorsa…



Heavy Rain’in büyüleyen başka bir yanı da inanılmaz güzel görünen yüz detayları ve grafikler. Ayrıca mekan tasarımları da olağanüstü. Oyundaki karakterlerin mimikleri, hareketleri inanılmaz gerçekçi. Tam 470 aktör kullanılmış bunun için. Seslendirmeler de bir o kadar başarılı. Resmen film tadı var oyunda. Heavy Rain’i oynarken çoğu zaman düşünüp, izliyorsunuz, arada sırada müdahale edip kendi yolunuzu çiziyorsunuz. Favori bir filminizi izlerken ne kadar konsantre oluyorsanız Heavy Rain’i oynarken de o kadar konsantresiniz. Karakterin yaşadığı bunalımları, sıkıntıları kendi içinizde hissediyor, panik anında verilen kararların oyuna yansımasını bire bir görüyorsunuz. Spoiler *** Nathaniel’i o karmaşada bir anda öldüren Norman gibi. Tetiğe nasıl bastığımı hatırlamıyorum bile. Norman’ın o anda yaşadığı şoku, ” ben adamı öldürdüm ” şokunu aynen yaşamış oldum. *** Heavy Rain duygularınızı kontrol etmenizi zorlaştıran bir oyun. Karakterin yaşadıklarını size direk yansıtan, hikayeye sizi de dahil eden bir başyapıt

Heavy Rain’in eksikliklerini sorarsanız size şunları söylerim ; oyundaki kontroller sinir bozucu olabiliyor. Özellikle yön bulma ve birşeyle etkileşime geçebilmek için kafayı çevirme olayı oyuncunun canını sıkıyor. Arada sırada yaşanan bug’larla birlikte oyun anlamında bazılarını tatmin edecek bir yapısı yok Heavy Rain’in. Doğru zamanda doğru düğmeye basma ve kontrol cihazının çeşitli düğmelerine basarak yapılan etkileşimli aktiviteler bir oyunun oynanış kısmına önem veren kitleyi pek memnun etmeyecektir. Heavy Rain’e sadece bir oyun olarak bakarsanız, yanlış yaparsınız. Heavy Rain’in oyun kısmı Heavy Rain’in % 50’si bile değil. Sadece o kısmından değerlendirmiş olsaydık, oyuna vereceğimiz not ciddi olarak düşerdi.





Ama Heavy Rain bir oyun değil. Bir oyundan fazlası. O bir sanat eseri. Yıllar boyu unutulmayacak derin hikayesi ve birçok filmi kıskandıracak mükemmel kurgusu ( hikayede bazı boşluklar olsa da ) ile oyuncu ile özel bir bağ kuruyor Heavy Rain. Playstation 3′ün en iyi oyunlarından biri olan ve oyunu bitirdikten sonra muhtemelen sizin için oynadığınız en özel oyunlardan birisi olacak Heavy Rain’i tüm PS3 kullanıcılarına öneriyoruz.




Oyunun hikayesi oyunun en önemli olgusu olduğu için ve hikayenin içine girip sürekli spoiler vermeden bu oyun hakkında çok fazla birşey söylenemeyeceği için bu seferlik inceleme yazısını kısa tuttuk. Bu baş yapıtı oynayıp görmek, hissetmek herşeyden daha önemli. Siz en iyisi bu haftasonu kendinize bir iyilik yapın ve Heavy Rain’e tutulun.